de puzzle-stukjes beginnen te vallen

Daar ben ik dan weer een keer.
Langzaamaan begin ik hier in Nederland, Schiedam, m'n draai te vinden.
Merk dat het wennen aan deze levensstyle toch wat meer tijd kost dan dat ik soms graag zou willen, maar we blijven doorgaan!

De laatste weken heb ik veel tijd doorgebracht met de omgeving wat meer te verkennen en met werk zoeken.

Momenteel heb ik weer geen vast werk.
De koffiezaak in Dordrecht, daar ben ik gestopt.
Een leuke zaak! Een mooie locatie. Goede producten. Een werksfeer die zeker wel gezellig is maar alles behalve professioneel, dus ja.
Als een zaak om 10.00 opengaat, dan ben ik graag om 9.30 aanwezig. Lichten aan, muziek aan, koelingen aan, taarten voorbereiden, vaatwasser aan, koffie etc. checken, terras buitenzetten. Allemaal kleine dingen die gedaan moeten worden voordat de eerste gasten/klanten kunnen komen om 10.00
Als mijn werkgever dan om 10 voor 10 komt binnenvallen......
Een paar dagen heb ik de zaak geopend. Heerlijk! Alles klaar voor de drukte, alles op schema, maar de andere dagen.......
Promotie, verkoop, schoonmaken, menu kaartjes spelfout vrij maken en in het Engels (zit naast de VVV), flyers maken, posters maken en ophangen, bedrijven langsgaan om proberen lunches te boeken..... daar werd niets meegedaan....
Dus ja.... Her en der kleine irritaties, grote drukte in mijn hoofd, minder lekker in mijn vel, 1 uur heen, 1 uur terug met de tram en trein (eigen kosten), 10 euries bruto per uur. Dus heb ik netjes bedankt. Het luchtte enorm op toen de kogel door de kerk was.
Nu nog steeds bezig met de afhandeling van alles, en keer op keer wordt zo voor mij bewezen dat het goed is dat ik daar gestopt ben

Maar wat dan?
Dat was/is de grote vraag

Ondertussen werd ik nog benaderd door een sales company. (Appco Rotterdam). Niet geschoten is altijd mis.
Hier een gesprek gehad, nog een gesprek, een meeloopdag EN een baan aangeboden gekregen! Het moet niet gekker worden. Van reizigende hippy naar sales vrouw!
Maar, de sales, een hoop bla bla bla, dure woorden, mannen in pakken, formele dresscode voor de dames, een high five met z'n allen voor de dag begint. En die dag betekent dat je met de trein, ook weer op eigen kosten, maar de btw kan je later aftrekken, naar een andere stad gaat. En daar voor bijvoorbeeld de AH een stand opbouwt waar je dan heel de dag je sales skills mag laten zien door mensen te winnen als vaste donateur. Hmmmm. Puur provisie basis, nul vast inkomen. En zieltjes winnen op deze manier? Niet mijn droombaan ook al klinkt het heel stoer op een verjaardagsfeestjes.
Leuke ervaring! Weer meer in het solliciteren. Nieuwe kleren geshopt (kan moeilijk in mijn ali baba aankomen) maar netjes bedankt voor deze gave baan?!

Nu net klaar met m'n lessen voorbereiden.
Deze maand de di ochtend en avond alsook de woe ochtend en avond lesgeven in Den Bosch.
Een stukje rijden, maar veel uren lesgeven! Pilates, yoga dans, yoga, spinning, tai bo.
Heerlijk om weer les te geven, wat te verdienen, mensen te begeleiden en zo weer echt in het les geven te komen.

Want hopelijk heb ik straks ook wat weer (inval)uren in de regio.
Veel sportcentra open sollicitaties gestuurd en al bij een sportschool in Schiedam mezelf op de inval-lijst weten te krijgen. Ben benieuwd!
Als het goed is de komende vrijdagen in Gouda lesgeven (nog wat financieel bespreken) en eind deze maand beginnen met de Poweryoga/Ashtanga yoga teacher cursus starten in Montfoort.

Kortom: we geven niet op!

In de tussentijd waar mogelijk is genieten van het mooie weer, van wat Berry en ik hebben!!! Iets mega fijns en bijzonders!, vriendinnen, pap en mam, Danielle Bas en mijn kleine nichtje!

Dus: soms naar Brabant. Soms komt de visite hier. Ook heel fijn!
Soms een stukje fietsen, laatst met ons pap, mam en Berry in Geldrop. Ouderwets ijsje halen bij Kees, soms naar het strand, een hele dag, lekker op tijd weg, maar soms ook gewoon nadat Ber van z'n werk thuis is. Hup hup in de auto. Soms een boek lezen, lekker koken etc

Heel veel enerverends heb ik je dus niet te vertellen. Het leven is nog steeds heerlijk, maar minder spannend om over te schrijven op mijn blog.
Veel gedachten door mijn hoofd, veel gebeurt er van binnen ook al ben ik niet meer fysiek op reis. Veel nieuwe inzichten en een soort van rustiger leven.
Soms nog lastig om mezelf die rust te gunnen, soms baal ik van het feit dat ik nog steeds geen baan heb, dat ik nog steeds niet precies weet wat ik wil, maar aan de andere kant, ben best een tijdje uit dit systeem geweest, ik moet leren mezelf de tijd te gunnen. Met Berry is het in ieder geval, dus geen twijfel of vraag: ik blijf voorlopig zeker lekker hier in Schiedam!!!!

Fijn dagje, fijne week, fijne vakantie!!!!