So much to tell: resume

Zo een hele goede morgen weer allemaal
Tijd voor een up-date uit mijn leven voor jullie.
Ook al ben ik weer in Nederland, het lijkt me gezellig nog even door te blijven schrijven, want ook al gebeuren er nu misschien wat minder spannende dingen dan paragliden, motorrijden, hikes, hotspring-sessies, ik vind het allemaal nog steeds de moeite waard. Misschien zelfs nog wel meer de moeite waard.

Want wat is er nou mooier dan de liefde en met iemand mijn leven kunnen delen? Heerlijk!

Dus ja, ik heb me 3 weken geleden ingeschreven in Schiedam!
Ben weer officieel inwoonster van Nederland, en nu zelfs onder een nieuwe status, samenwonend.... haha... het moet niet gekker worden!
Ik hoor sommigen van jullie denken, zo, dat gaat wel snel allemaal. Dat kan ik me voorstellen, ikzelf ben soms ook wel verbaasd, maar ja, je weet soms gewoon niet wat er om de hoek op je wacht. De laatste jaren heb ik steeds beslissingen gevoelsmatig gemaakt, dat is eigenlijk altijd goed gegaan, dus ik heb besloten ook nu 100% mijn gevoel te volgen.

Dus.... Naathje begint echt aan een nieuw hoofdstuk.

En dat hoofdstuk samenwonen, wonen en werken in Nederland hebben Berry en ik samen gevierd bij de Italiaan in Vlaardingen. Lekker samen uit eten, wijntje erbij, veel kletsen, veel lachen en genieten.
Onderweg naar de Italiaan vanuit de parkeerplaats kwamen we Bassie tegen... haha... je weet wel, die van Bassie en Adriaan.
Al stilstaand en wat pandjes bekijkend stapte hij uit zijn auto, die hij voor de deur had geparkeerd en begon een gesprekje.
Hele verhalen over van alles en nog wat, Berry kende hem beter en kende ook weer vrienden van hem, uit de tijd dat Berry in de horeca werkte. Gezellig! Ook wat foto's gezien van Bassie op zijn i-pad. Ja, de man gaat met zijn tijd mee.

De dag erna was een chill dag. Wat boodschapjes doen en de koffers pakken????
Jupz. VAKANTIE!!!!!!!!!!!!!!!

Zaterdag op naar Schiphol voor een reisje naar de zon
Zakynthos, Griekeland, here we come!!!!!
Met een beetje vertraging, maar wat kan ons het schelen, we zijn samen en de vakantie is al begonnen op weg.

Op de airport daar aangekomen een prive taxi gekregen naar het hotel.
We waren welgeteld het tweede stel dat in het hotel zat. Het seizoen was net 2 dagen ervoor begonnen :)
Alle restaurantjes in de buurt waren nog niet geopend en de vriendelijke medewerkster reed ons zelf naar een leuk typisch Griek restaurantje waar we goddelijke (veel) gegeten hebben.
Na een mooie avond, beetje fris maar wel lekker, werden we door de eigenaresse van het restaurantje en haar man teruggereden naar het hotel.
Hoe luxe kan je het hebben? Zo lief!

Plan was lekker warm te douchen, maar helaas............. brrrrrrrrrrrrrrrr.
Gelukkig werd dat de dag erna meteen verholpen en konden we de dagen erna wel lekker douchen.

Tsja. Wat zal ik zeggen van de vakantie?
Het was heerlijk!
Zo samen, in Griekenland.
Leuk hotel. Een zandstrand ongeveer 50m lopend vanaf het hotel, een ander zandstrand 150. Joehoeoeoeoeoeo.

Eerst relaxen en bijslapen op de bedjes, in de zon, soms met een shirtje omdat er veel wolken waren, soms onder de parasol omdat het te warm was (voor mij dan).
Verse orange juices, Griekse salades, broodjes met tzaziki, olijfjes.
En erna hebben we een autootje gehuurd zodat we het eiland onveilig konden gaan maken.

Met een kaart, een paar flessen water, bikini aan, handdoekjes mee, op pad.
Gewoon maar wat grotere plaatsen aanhouden, die volgend en soms gewoon maar ergens een weggetje ingaan om te zien waar die naar toe leidt. (Meestal naar een hotel of huis, waar dan de weg dood loopt.)

Wat mooi is het hier!
Groen, groen, groen.
Palmbomen, olijfbomen, sinaasappel- en citroenbomen, naaldbomen, loofbomen, heide. Echt alles groeit door elkaar hier op het heuvelachtige Zakynthos en de blauwe zee zie je bijna overal weer opduiken.

Een paar keer naar wat uitkijkpunten geweest, een paar privé strandjes gevonden, leuke eet-tentjes onderweg en samen heel erg veel lol gehad.
Vooraf dacht ik nog... pff... twee weken in hetzelfde hotel, geboekt vanaf een plaatje uit een folder. Twee weken op een klein eiland.
Als het maar niet tegenvalt, (want die folder foto's zijn natuurlijk zo mooi mogelijk gemaakt) maar ik kan je vertellen, dat deed het zeker niet!!!!!
Heerlijk!

Een paar leuke restaurantjes gevonden waar we soms zelfs 2 of 3 keer zijn wezen eten.
Een van die hele leuke was een typisch Grieks zaakje in Zante, de hoofdstad van het eiland
Verscholen in een zijstraatje.
's Middags, op een bewolkte dag, hadden Berry en ik de auto gepakt en zijn we ook in Zante uitgekomen. Op een gegeven moment zoekend naar een restaurantje waar we lekker konden lunchen, zonder tussen de Engelse toeristen te zitten, en gewoon echt in Griekenland te zijn.
Gevonden!
De man was echt trots op zijn zaakje (en terecht) en blij dat wij het gevonden hadden. Heerlijk gegeten: weer Griekse salade, bruchetta's, knoflook paddenstoeletjes, gegrilde feta met honing en sesamzaadjes, een gerookte aubergine prakje met tomaten sausje. Mjammie!!!!
We kregen een heeeeeeeeeerlijk toetje van het huis en de man vertelde ons dat hij 's avonds vaak live muziek heeft.
Wij wisten niet zo goed wat we hier bij moesten voorstellen, maar op een avond zijn we gewoon terug gegaan.
Nou, de vrolijke man zat daar zelf gitaar te spelen.
Zijn vrouw stond in de keuken en een van zijn dochters werkte in de bediening.
Langzaamaan kwamen meer vrienden van hem binnendruppelen en ze sloten aan tot een groepjes van zes mannen was ontstaan.
Gewoon vrienden die gezellig een wijntje of een biertje komen doen en daarbij samen, oude, Griekse liedjes zingen.
Waanzinnig! Kippenvel-momenten.
Een man had een bril op waar je U tegen zei, en zelfs daar kon ie niet doorheen kijken. (Later een keer met de man gesproken en hij bleek heel ernstig staar te hebben, word binnenkort geopereerd)
Dus bril op, bril af en soms leek hij erg ongeïnteresseerd naar alles wat er om hem heen leek te gebeuren, totdat hij ging zingen.
Z'n bril ging af, en met de minuut dat hij solo zong werd hij jonger en jonger, begonnen zijn handen meer gebaren te maken en straalde hij haast als een 16 jarige jongen. Zo mooi om te zien, zo mooi om te horen, zo mooi om daar bij te mogen zijn, zo mooi om dit te mogen delen met mijn liefste Berry! Traantjes van geluk!

Na 4,5 jaar reizen, backpacken, wandelen, low-budget een kamertje ergens voor 2 euro in India zonder een echte douche was deze vakantie goddelijk! Alles mag niets moet is het motto.
Strand, slapen, bijslapen, lezen, lachen, kletsen, eten, echt samen zijn met iemand, zorgen voor Berry en verzorgd worden, auto rijden, afkoelen in de zee, op een klif staan, zonsopgang en -ondergang bekijken, foto's maken, eten, slapen, chillen, GODDELIJK!

Ondertussen heb ik echt best heel erg veel last gehad van mijn nek, schouders en bovenrug.... misschien toch onbewuste spanningen die eruit komen? Tenminste dat denkt eigenlijk iedereen om me heen?! Hihi.
Echt heel irritant, maar meestal toch echt toegegeven aan de pijn.
Rusten, kussentjes mee naar het strand, pijnstillers gehaald bij de apotheek, nog meer slapen, creme smeren om het warm te maken.
Heel lastig, omdat ik me zwak voelt, het beperkt m'n bewegingsvrijheid en ben daardoor minder actief dan ik zou willen zijn. Leermomentje.
Maar, ook al heb ik nu nog steeds last (het ligt dus helaas toch niet aan de strandbedjes... lol) een massage gehad hier in Nederland en kan het beter loslaten.
M'n lichaam geeft misschien aan dat ik het allemaal wel snel wil (plekje zoeken, samenwonen, werk regelen, werken, naar het bezoekuur liefst 7x per week, bij lieve vriendinnen langs, Lize knuffelen en mijn zus in Den Bosch, schoonfamilie-etentjes, tijd hebben voor Berry, koken) maar maar dat het even allemaal niet zo snel gaat. Terugfluiten noemen ze dat toch? lastig! :)
Maar: wel goed bezig! Twee tassen vol met groenten en fruit gekocht vrijdag op de markt in Schiedam en elke dag verse smoothies aan het maken met ananas, sinaasappel, kiwi, banaantjes, mango of andere lekkere dingen. Heerlijk!

En nu?
Nu ben ik weer terug in Nederland en heb gister wat (open) sollicitaties weggedaan.
Een leuk Italiaans zaakje in Rotterdam zoekt iemand voor in de bediening (alleen dagdiensten) en daar ben ik langs geweest. Er werd me verteld toch het formulier op de website in te vullen, dus dat heb ik gedaan.
Nu netjes afwachten.
Nog meer aan het oriënteren hoe, wat, waar: Rotterdam, Schiedam, Dordrecht, Den Haag. Het ligt allemaal in de beurt, maar merk dat ik in Bangkok de weg nog beter weet dan hier......
Maar ook weet ik dat alles richting krijgt als je het de tijd maar geeft.

Zo ook al weer een jaar geleden (1 juni), toen ik naar Santiago vertrok.
Het duurde vooraf even om te voelen wat ik wilde gaan doen. In twee weken de voorbereidingen gemaakt en later stap voor stap op de bestemming aangekomen. Dat gaat nu ook weer gebeuren, maar op een iets andere manier.

Ik zit niet op een schopstoel. Heb een fijne man die net zo blij is met mij als dat ik ben met hem, heb heel fijne vriendschappen (al liggen Geldrop, Mierlo, Helmond, Deurne helaas toch niet echt om de hoek), een mooi huisje met een heerlijk bed en een nog fijnere douche ;), ben een trotse tante van een heel mooi, lief, kleine en opgewekt meisje, een liefste zus en heb het gewoon goed in Nederland.
En een lieve papa en mama natuurlijk!
Ben de laatste weekenden best vaak in Geldrop en Mierlo.
Fijn dat Berry wat meer ons pap en mam leert kennen. Met name papa, want daar zijn we tussen de bezoekuren en ook een keer erna gezellig wat wezen drinken en eten natuurlijk! Tijd dus om echt te kletsen en soms ook te praten. Er gebeurd veel momenteel voor mijn gevoel.

Fijn dat de twee mannen in mijn leven elkaar mogen, dat het contact gezellig verloopt. Ze kunnen kletsen over hun werk, de Zundapp en nog wat andere technische dingen.
Daarnaast heb ik veel steun aan Berry, nu mama toch weer in het ziekenhuis ligt. En daarbij hoop ik dat ik met mijn inzichten en ideëen papa wat kan ondersteunen met zijn zorg voor en om mama.
Ik ben benieuwd wat de tijd gaat doen met mama.
Ook hier wil ik blijven geloven dat de tijd alle wonden heelt.
En ik moet zeggen, na de laatste paar keren bezoek, tafelvoetbal jongens tegen de meisjes, tafeltennissen, spelletje rummikub, ijsje halen bij De Zoete Zonde, heb ik er best veel vertrouwen in.
Papa doet zijn best de juiste plek te vinden, waar mama echte zorg kan krijgen waarbij ze de aandacht en zorg krijgt die ze nodig heeft en die ze ook verdient en ik weet zeker dat het dan allemaal na verloop van tijd veel beter zal gaan!

Daarmee ga ik deze blog weer afsluiten.
Tot binnenkort!
Voordat ik achter de laptop vandaan ga zal ik nog wat foto's opladen das wel gezellig denk ik.
Ik hoop dat bij jullie alles goed gaat.

Jan en Willy: fijne vakantie gehad in Rusland?
Roos: toi toi toi straks!!!
Een dikke dikke dikke dikke knuffel voor jou lieve Sabine!
Lukt het nog met studiebollen Marjo?
Edwin? Alles chill in het Geldropse?
Papa: keep up going the good work
Danielle: wat worden kleine meisjes snel groot he!?
Sarieke: thanks voor je berichtjes!
Yvonne: alles goed met jou? Druk met lesgeven?
Henny, Ruud, Henk, Maria: fijne vakanties?