Uitgebreid verslag - Reisverslag uit Pokhara, Nepal van Nathalie Meert - WaarBenJij.nu Uitgebreid verslag - Reisverslag uit Pokhara, Nepal van Nathalie Meert - WaarBenJij.nu

Uitgebreid verslag

Door: Nathalie

Blijf op de hoogte en volg Nathalie

10 November 2009 | Nepal, Pokhara

So, are you ready?

Bakse koffie er bij? Want het wordt een lang verhaal denk ik…. Hihi

Leuk om met jullie te delen, maar ook gelijk een reisverslag voor mezelf in plaats van het schrift en de landkaart die ik gebruikt heb.

Day 1
Met de taxi om 6:00 naar het buspark om de bus naar Besisahar te krijgen van 6:30 (jaja… we zijn in Nepal, en Nepali zijn vroege vogels :)). Daar Vincent weer ontmoet waarmee ik de trekking startte. De tas op het dak gegooid, mezelf met wat koekjes en drinken in de bus gedropt.

De bus ging boven verwachting snel en veel eerder dan verwacht in Besisahar (Hoogte: 820m) aangekomen.

Hier hoorden we dat we nog een bus kunnen nemen en zo minder ver hoeven te lopen, maar besloten om gewoon met de backpack op op pad te gaan. Het was immers nog vroeg (10:30).

Zo gezegd zo gedaan. Lekker fris aan de wandel gegaan en rond 18:00 gestopt in Bahudanda (1310m) Vandaag dus een uurtje of wat in de bus gezeten, 17 km gelopen en zo´n 500m gestegen!

Day 2
Vandaag een pittig dagje. Rond 7.45 op pad na een goede appel porridge… MMM….. Een dag waarbij we door veel landslide gebieden zijn gekomen. Te erg voor de lokale mensen….. Maar aan de andere kant een super mooi, groen en watervalrijk gebied.

Vandaag weer tot laat gelopen en rond 18.00 in Tal (1700m) een lodge gevonden.

M´n darmen waren na de voedselvergiftiging in Pokhara nog steeds niet super, dus nog even uitkijken met eten. Helaas ook ´s nachts eruit gemoeten.. too bad… maar hier wel een super mooie sterrenhemel!

Day 3
Van Tal (9.00) op het gemak vertrokken. Na 2 lange dagen samen met Vincent besloten het wat relaxeter te doen, omdat we ander in 14 dgn alles al gelopen hebben…

Relaxed was de start, want ik kwam tot de conclusie een shirtje te hebben vergeten in de lodge. Effe vlug zonder backpack terug en ja hoor.. blond….T.. Maar het was er inderdaad. Daarna vol goede moed verder.

Hier komen de eerste praying wheel walls in zicht én de eerste echte berg! De Manaslu! :) Rond 16:00 zijn we gestopt in Bacharchap (2160m) . Hier slaapt ook een grote groep met mensen vanuit Australië en een Spaans stelletje . Gezellig om mee te kletsen tijdens het eten en later treffen we elkaar nog vaker! In totaal nu zo’n 42 km gelopen.

Day 4
Vandaag in Bacharchap rond 7:45 vertrokken. Vandaag gaat het een beetje up en down, dus niet zo vermoeiend. Onderweg mooie uitzichten op de Manaslu, de Annapurna 2 en Himal Lamlung.

Het volgende dorp was nog weer een dik anderhalf uur extra lopen en zo’n 500m stijgen, het was een gezellig ogend dorpje, de lodges hadden een heather in de dining room, het Spaande stel bleef ook dus besloten om om 15:00 ‘al’ te stoppen in Bhratang (2850m)

Lekker gegeten met de grootste loempia die ik had tijdens de hele trek en ’s avonds gekaart met de gidsen van een Frans gezelschap. Gezellig!

Day 5
Vandaag de eerste dag alleen gelopen. Vincent was gister al wat meer op zichzelf en ik heb geen zin om me te schikken aan zijn mood van de dag. Was effe minder fijn, want het voelt na 4 dagen wel vertrouwd en veilig om samen met iemand te lopen, maar ga ook niet samen met iemand lopen om het samen lopen. Het was gezellig zo lang het gezellig was!

Vandaag was een van de mooiste dagen qua bergen….. pff….. De ene verrassing na de andere qua bergen, bergen en nog eens bergen! Zo’n helder weer… SUPER!

Tijdens de lunch in Ghyaru (3730m) even getwijfeld om daar te blijven, want het uitzicht was hemels! Toch besloten (op aanraden van een gids van een groep Fransen die ik later nog een paar keer zie) door te lopen en inderdaad, vanaf Ngawal (3680m) was het uitzicht ook super!

Mijn dagje wandelen startte vandaag rond 7.45 en eindigde rond 14:30. Weer flink gestegen en al dik 80km op de teller

Day 6
Vandaag een very short day. De meeste mensen pakken hun acclimatisatie dag in Manang, maar Manang is soooooooooooooooo huge. Net Kathmandu maar dan in de bergen. Hotels in plaats van Lodges. Daarom besloten om voor Manang in Bhraga (Munje ook wel genoemd) (3450m) te stoppen at 11:30

Met de groep Fransen een soort van tapas gedaan met de lokale bakkunsten. Appeltaart, kaneel rollen, chocolade broodjes, worteltjes cake (vies he, zei het konijntje toen) etc. Niet normaal hoe lekker! Ik verbaas me nog steeds over de bakkunsten van de mensen in de bergen als ik hun keuken zie… RESPECT!!!! Geen Dr Oetker, geen oven, geen mixer….. Maar wat een taste!

Hier de hele dag chill gedaan, wat gegeten, met mensen gekletst en van de zon genoten. Was de enige gast die nacht en gezellig rond de heather gezeten met de familie.

Day 7
Na een heerlijke warme en stille nacht om 7:30 gestart met de wandeling naar het Ice lake voor acclimatisatie. De start was minder goed, want kon de weg niet zo goee vinden. Later goed op pad en zie ik daar ineens Vincent en het Spaanse koppel lopen :) Ook zij zijn dus nog on the road.

De weg naar het meer is alleen maar op, op, op naar de 4600m. Een dikke stijger dus vandaag (meer dan 1000m). Het wordt ook flink kouder hoe hoger je komt en het begint goed te waaien. Eenmaal het meer bereikt een goed gevoel!

Helemaal alleen genoten van het gevoel, het meer en de rust en stilte die er is. Toppie! Daarna nog een uurtje of anderhalf afdalen en op tijd terug, 13.15, voor de lunch.

Terug bij de lodge een heerlijke egg sandwich gegeten en genoten van de zon. Het lijkt wel wintersport… haha…..zon en bergen! MMM. Kan het goed hebben zo hoor.

Day 8
Nu begint de echte weg naar de Thorang la pass. Dit betekent korte dagen, veel stijgen, goed eten en rusten, maar in mijn geval ook een probleem voor een bed…

Veel grote groepen zijn momenteel onderweg (15 mensen per groep) en sturen een van de gidsen vooruit. Deze reserveert voor de groep en zo naar de piek toe werkend verzamelen alle mensen zich in dezelfde dorpjes…. Oei….

Vandaag 6.45 gestart vanuit Bhraga en rond 11.30 in Letdar (4200m). Alleen het laatste guesthouse had nog een bedje vrij in een gedeelde kamer. Happy for it! Mensen die later kwamen hadden pech en moesten doorlopen. Ik had qua tijd ook wel kunnen doorlopen, maar de volgende dag is dan nóg korter…. En de stijging is te groot…… geluk dus dat ik op tijd ben ( Of zoals je ook kunt zien; gewoon een kwestie van goed doorlopen.. bravo Nathalie!!!!).

Hier de eerste echte freezing koude avond en nacht gehad…. Wat een lol zeg.. pff…. Met zo wat alle kleren aan in de slaapzak én een extra deken… Brrr…. Wel handig ’s ochtends vroeg ben je zo klaar..haha

Hier een Frans stel ontmoet, 2 vriendinnen uit Israel en 2 Poolse meiden. Met hen de hele middag en avond gekletst en gekaart. Zo zie je maar. Het maakt eigenlijk niet zo veel uit waar je bent, als de mensen om je heen gezellig zijn is het al snel goed.

Day 9
Vandaag om 7:00 gestart in Letdar om zo vroeg in High Camp (4850m) te zijn om ‘zeker’ te zijn van een bedje.

Afgesproken dat diegene die als eerste boven zou zijn voor 7 mensen zou reserveren. Wat wil nou het geval. Deze jonge, atletische, sportieve.. kuch, kuch … dame is als eerste boven :) Best een goed gevoel…. Haha….

Zo gezegd zo gedaan en de reservering gemaakt. 2 dubbele kamers en een tripple. Maar goed dat ik een acclimatisatie dagje heb gedaan naar de 4600m, want slapen op 4850 is anders best heavy denk ik en Thorang Pedi (het dorpje voor High Camp)was om 8.30 (4450m) al helemaal volgeboekt…..

Daarna hier in de zon, achter glas gekaart, gegeten, gegeten en gekaart. (Duur dagje als je bedenkt dat eten het duurste is wat je hier kunt doen…. Alles moet omhoog gedragen worden aangezien hier niks groeit)Maar, heb de energie morgen hard nodig, dus gewoon eten eten en nog eens eten. Geen aardappelen, vlees en groenten, maar rijst en curry en als toetje een chocolade pannenkoek die smaakte als een browney … oh ja….en liters thee.

Daarnaast, ja dat ik moet ik toch ook wel effe kwijt, nog een uurtje of wat met een vrouw uit Belgie alvast de pass wat verkend (morgen ochtend als we starten is het nog donker) en nog naar een bergtop geweest om van het uitzicht te genieten. Daarna weer vlug warm naar binnen en erna genieten van de laatste dag voor DE pass.

Day 10
Vanaf High Camp om 4.45 vertrokken met een aantal porters op pad naar de Thorang La pass.

Je moet vroeg vertrekken, omdat je anders op de pass en in de afdaling de wind van voren hebt. Die wind is én hard én koud, dus ik kies voor vroeg m’n bed uit (maar wat is vroeg als je uiterlijk om 20:00 naar je bed gaat hier in de bergen???).

In het begin dus lopen met de zaklamp en erna op het licht van de opkomende zon. Om 6.45 om de pass (5416m)!!! Wat een gaaf gevoel!!!

Omdat ik in het tempo van porters mee omhoog kon lopen veel toeristen achter me kunnen laten. Wat betekent dat het op dit tijdstip op de pass vrij rustig is. Echt kunnen genieten dus! Ook hier de radslag vastgelegd op foto! Dat hoort erbij he… Deze pass was weer hoger dan die in Tibet! Ook een theetje genomen ( ja ja, goeie handel daar! Slim! 90 roepies….pfff….haha)

Daarna begonnen aan de eindeloze afdaling. Best ijzig, best stijl en heeeeeeeeeeeeeeeel lang….. Omhoog ging okay, maar hier ging ik kapot.

Plan was om lunch te hebben in Muktinath maar ik was zo blij dat het dorpje Charabu bestaat! (4230m)
Hier wat gegeten, mezelf getrakteerd op een coca cola en mezelf bij elkaar geraapt.

Daarna doorgelopen tot aan Jharkot (3550m) om om 13.00 te stoppen. Klinkt vroeg, maar heb toch weer zo’n 8 uur gelopen (en in totaal al 125km)

Hier in de zon, na een warme douche bijgekomen van de pittige tocht van vandaag en alle indrukken.

Daarnaast ook wel een dag die ik graag gedeeld had (live) met (een van) jullie, maar dat ging niet. Beetje emo dus……. Want het is zooooooooooo gaaf, maar tegelijkertijd is thuis zo ver weg.

Een gedeelde (goedkope) kamer én weer gezelschap van de israelische meiden. Alsook een vriendenstel uit de USA. Hen zal ik later nog vaker zien.

Day 11 (Moeten jullie effe koffie bijschenken misschien…. Je bent nu op de helft..)

Van het gezellige en vriendelijke dorpje Jharkot 7.15, vertrokken naar Marpha (2670m).

Het begin ging echt super goed! Heerlijk om weer wat lager te lopen en wat vlakker te mogen wandelen. Wel jammer is dat er nu niet meer echt een trekkers trail is, maar een weg…. met bussen (en zandwolken) en jeeps (die menen te moeten toeteren…).
Daarnaast is de weg slecht en zijn mijn voeten echt verrot en doordrenkt met blaren ….. Maar.. doelstelling Marpha bereikt om 13.15!

Van een meisje in Pokhara de naam gekregen van het Neeru Guesthouse en dit gevonden.
Het zou een super fijn en goed guesthouse zijn… en she was right! Dak terras in de zon! Tuin met tafels in de zon! Super aardige eigenaresse én delicious food! Appel taart, appelcrumble…..MMMMMMMM

Besloten om mezelf was rust te geven en Day 12
Een extra dagje te blijven in Marpha. Eigenlijk de hele dag niks gedaan.. hihi… Alleen een handwasje bij de lokale wasplaats (kodak moment voor een stel Chineze toeristen… LOL), naar een tempel gelopen, een boek gescoord en begonnen met lezen en het allerbelangrijkste in Marpha… eten.. haha.

De Israelische meiden hadden hun rustdag ivm het geloof en deelde wat eten tijdens hun gebeden. Tof om te zien hoe jonge mensen hun geloof hoog in vaandel hebben, Wel iets anders dan ‘wij’ jonge katholieken doen….En het vriendenstel uit de USA bleef ook, want de jongen was ziek geworden. Eigenlijk heel relaxed én gezellig dus.

Vond het wel een goede actie van mezelf én het geeft aan dat ik toch al wel al iets geleerd heb in de laatste 2 mnd… hihi…. (Sorry zusje dat ik zo streng voor jou ben geweest tijdens onze trek…… Meen ik echt oprecht…. Maar zat toen nog in een andere modus ben ik bang….)

Day 13
Van Marpha (7.15 uur) naar Ghasa (2010m) vandaag.

Echt geen lolletje met die voeten vol met blaren… had er gister wel een paar doorgestoken en nu wat tape erop, maar damnet zeg…… Daarbij komt dat je nu nog steeds op de weg loopt waar (luie… gna gna) toeristen de jeep op de bus pakken naar Tatepani of zelfs Pokhara. Die weg is niet zo fijn als ondergrond zeg maar… maar.. niet zeuren is het motto…. Observeren is de tegenactie, zoals geleerd in de Vipassana , en uiteindelijk rond 15:00 is het doel van vandaag bereikt!

En, en , en…. Vandaag is mijn lieve zus jarig! Loop er de hele dag mee in m’n hoofd, want ik zal hoe dan ook moeten bellen! Heb onderweg in wat grotere plaatsen wel de mogelijkheid, maarja.. er bestaat nog zoiets als tijdverschil. ’s

Avonds (na een warme! Douche)een mobiele telefoon kunnen scoren en Danielle kunnen bellen! :) De man netjes het tarief per minuut betaald en blij met de geslaagde actie.

Fijn haar verrast te hebben, fijn dat het thuisfront weet (er bestaat ook zoiets als de tam tam) dat alles nog steeds goed is en fijn om haar even gehoord te hebben.

Part of the game van reizen is dat je niet alles kunt hebben.. Reizen én op thuisfront vlak alles hebben gaan niet samen… maar soms toch wel lastig als je weet dat er thuis iets speciaals is en mensen samen komen om iets te vieren. Je weet dat familie en vrienden aan je denken en je missen en ik denk ook aan ze en mis het ook…. Maarja.. zoals ik al zei, it's part of the deal….

Day 14
Alweer een rustig dagje…. In Ghasa om 6:30 vertrokken om op weg te gaan naar Tatopani (Tato betekent warm en Pani betekent water in het Nepali: kortom: hier zijn de hotspringssssss)(1200m)

Met de voeten gaat het iets beter. Eentje is ondertussen al wel happy, de andere nog niet. Ga denk ik die blaren ook maar doorprikken… Maar .. tatatatata…. Eerst de hotspring in.

Heb een lodge gevonden 2 min lopen van de hotsprings af. Bikini aan onder de kleren, wat drinken mee, handdoekje en gaan maar. Tegenwoordig wel iets commercieel, want je moet entree betalen, maar het is het waard!

Zalig om na 2 weken (eigenlijk 2 maanden, maar ik bedoel 2 weken lopen) helemaal omringd te worden door warm, warm en nog eens warm water! MMM.

Na een uurtje of wat opgedroogd in de schaduw (want de zon is overdag echt burning) en teruggegaan naar de lodge. Hier was verse sinaasappels ‘gejat’ uit de tuin van de lodge. MMM. Vers fruit smaakt altijd goed.

’s Avonds in een lokaal tentje Dhal bat gegeten en op tijd naar bed gegaan.

Day 15
Weer op tijd (6.45) op pad. Begin het echt zalig te vinden om om 6.00 op te staan. Langzaamaan de spulletjes te pakken (heb nu echt een goed systeem voor de backpack ontwikkeld) en op pad te gaan. Nog lekker stil onderweg, je blijft zo wat de hele dag grote groepen voor, het is nog niet zo warm. Betersss. Scoor meestal in het eerst volgende dorp een ontbijtje en kan dan écht goed op pad.

Vandaag gaat het lopen lekker! Na een paar dagen van wat vlakker lopen en afdalen mag ik weer omhoog! Lekker gevoel!

In Chitre (2350m) sta ik voor de keuze, of naar Ghorepani (waar ik met Danielle ook geweest ben om erna omhoog te gaan voor Poonhill) of naar Deurali, om zo de weg naar ABC te starten….. Onderweg steeds mensen tegengekomen en die gaan allemaal naar Ghorepani… of…. Alleen door naar Deurali, wat voor mij ´meer in de richting is´ ……

Besloten om naar Deurali te gaan! Een goede keuze, maar ook wel een pittige. Volgens de vrouw van de logde in Chitre waar ik m´n lunch had was het een goed trekkings pad en namen veel meer mensen die weg.. nou…. NOT… 2 lokale mensen gezien en 1 groepje toeristen die van Deurali naar Chitre liepen. Daarnaast geen duidelijk pad… Veel Buffalo weggetjes… Goed opletten dus. Zie ik schoenafdrukken in het zand, liggen er af en toe wat papiertjes op de grond etc. Bij iedere twijfel terug naar de ´splitsing´ en dan een ander pad proberen.

Uiteindelijk wel kunnen genieten van de super groene en mooie omgeving en het laatste stuk zwaar berg op. 15.00 bekaf, maar voldaan Deurali (3210m) bereikt. Niet het meest gezellige dorp, maar wel een super warme heather én een single room for me!

Day 16
Weer vroeg (lees 6.45) op pad en vlot gelopen naar Banthanti en tadepani. Hier een ontbijtje gescoord en door naar Chomrong.

Eerst down, down, down en dan up up up. The never ending stairs are there! JEUH!

Van Chomrong door naar Sinuwa. Het laatste stuk was killing. Echt alleen maar omhoog, omhoog en omhoog. Voor een uurtje of 2. Daarnaast een graadje of 30 in de zon en met een dikke luchtvochtigheid is dat een goede workout zeg maar. (Er groeien overal bamboestruiken, varens en verse wiet planten, denk dat je je dan wel iets kan voorstellen bij de temperatuur… hihi)

Maar…. Sinuwa (2340m) bereikt. Weer een wasje gedaan, een (koude) douche genomen en genoten van de zon tot zonsondergang. Super ligging van dit dorpje wat dat betreft!

Onderweg vandaag een man ontmoet in Ghurjung. Hij heeft een guesthouse, vlakbij een school. Tijdens de lunch aan de praat geraakt en zijn gegevens gekregen. Denk er serieus over om na India weer voor een maandje (of 2) les te geven hier in Nepal. Nou, deze omgeving trekt me wel. Super mooie omgeving, aardige mensen, overheidsschool met nauwelijks middelen en deze man geeft me een kamer en Dhal bat als ik kom lesgeven op de school (waar zijn kleinkinderen ook naar toe gaan).
Beloof niks heb ik gezegd, maar het idee is al wel aan het groeien. Ik hou jullie op de hoogte, het voelt goed in ieder geval.

Day 17
Vandaag Sinuwa (6.30 uur) verlaten om op pad te gaan naar Deurali (een andere als eerst….) (3440m)

Het lopen gaat lekker en de voeten zijn goed!!!! Zo ontzettend fijn om geen pijn te hebben. :)

Ben rond lunchtijd al in Deurali en twijfel…. Qua tijd kan ik wel door naar ABC vandaag.. Maar ik weet niet hoe druk het is, en ofdat er een bed vrij is en daarbij zou ik dan wel veel stijgen in 1 dag. Heb natuurlijk de 5000m al achter de kiezen, maar toch…

Besloten om vroeg te stoppen en mezelf te trakteren op een warme chocola, omdat het vandaag precies 2 maanden is dat ik op reis ben. Dus zo gezegd zo gedaan. Met m’n boek uit Marpha, in de zon, achter het glas (want de wind is koud) met een grote mok warme chocola mezelf geïnstalleerd in het guesthouse. Voelt wat lui, maar ja… ik loop nou eenmaal snel is de conclusie… haha

Day 18
Vandaag iets later op pad. Pas om 7.00, na een ontbijtje van Tibetaans brood en een omelet en met frisse moed op pad.

Onderweg (niet zo slim) steeds aan het vergelijken geweest met 7 jaar geleden.. Oei… Toen lag er sneeuw op veel plaatsen, toen waren er avelanche gully’s to cross, toen, toen, toen….. was het eigenlijk gaver. Daarbij komt dat ik de pass natuurlijk al gehad had en daar kan Anna purna Base Camp gewoon misschien niet tegenop… Daarbij komt ook dat tijdens the Circuit ik steeds dezelfde mensen tegenkwam. ’s Avonds kaarten, kletsen etc en hier tref je steeds andere mensen en op de een of andere manier vind ik deze mensen iets minder leuk ofzo…

Eenmaal ABC (4130m) bereikt toch wel een gaaf en voldaan gevoel. Rustig in de zon (met dikke kleren aan) m’n reisverslag wat bijgewerkt en aan de praat geraakt met een groepje uit Australie.

Later wel om hun moeten lachen (stiekem). Een groepje van 4 jonge mensen (mijn leeftijd), hebben bij zich… 2 porters én een gids. Hebben alle vier dezelfde jas en slaapzak van de organisatie die alles geregeld heeft voor ze. Hebben per persoon een kilo of 20 mee aan bagage (Tsja… als je zelf niets hoeft te dragen kan je best 10 paar sokken mee nemen, 2 spijkerbroeken etc voor een trekking van max 9 dagen) etc. Vond het wel leuk om te zien… hihi

Daarnaast vraag ik mezelf af hoe hoog ABC nou echt ligt. Op de ene kaart die ik heb staat 4130, op de andere 4060 en ik mijn gedachte (pap en mam kunnen jullie in mijn fotoalbum terugkijken wat daar staat?) was het 7 jaar geleden met Koen zo´n 3750m…….. Hou het nu maar even op 4130m.. Okidoki?

Day 19
ABC (4130m) om 6.00 eruit voor de zonsopgang. M’n sceptische bril afgedaan en genoten vandaag van het uitzicht op de Annapurna’s, de Machapuchre en de andere bergen!

Een ontbijtje gescoord en om 7.00 op pad.

Heb besloten om weer naar Sinuwa (2340m)te gaan. Daar waar ik 2 nachten geleden ook geslapen heb. Was een mooie locatie en een leuk guesthouse met goed eten.

Vandaag onderweg wel echt genoten. Van de bergen, van het hier zijn, van de korte gesprekjes met mensen onderweg, van de rust en stilte, van de natuur, van de weer groener wordende omgeving en later ook van de warme douche en de pizza met tomaat, tonijn en kaas… MMM

Day 20
Vandaag al weer de laatste dag.
Wilde eigenlijk via Dampus en Pedi terug naar Pokahara, maar hoorde onderweg een paar keer dat dat laatste stuk niet altijd even veilig is als je alleen loopt. Mensen worden wel eens bedreigt en beroofd… Nou dat gaan we dus niet opzoeken.

Gister dus even zitten puzzelen, en uiteindelijk een heel goed alternatief gevonden :)

Deze weg ging van Sinuwa (6.30 uur) naar Chomrong, via Jhinu naar Kimche, Syauli Bazaar, naar Birethanti en Naya pull (1070) waar ik uiteindelijk rond 14:00 was.

Onderweg de laatste keer de bergen gezien en veel andere mooie uitzichten. Bananenbomen, rijstvelden, en bloemen. Heerlijk gelopen en bewust genoten terwijl ik weer zalig in de zon mocht lopen.

Eenmaal bij de laatste checkpost gekletst met de mannetjes daar en verteld over de trekking met Danielle in Poonhill. Nou, dat geloofden ze niet. Het registratieboek erbij gepakt, ik wist nog de precieze datum en ja hoor daar stonden de zusjes onder elkaar in het grote boek.. ghihi….

Later de bus terug gepakt naar Pokhara en weer terug gegaan naar de Holy Mount Lodge, maar ‘tevergeefs’. Geen kamer vrij….. M’n bagage die ik achtergelaten had laten liggen en op zoek gegaan naar een ander slaapadresje. Ben nu wel een echte traveller in plaats van een toerist…. Moet allemaal net wat goedkoper en ja hoor.. gelukt :) Voor 200 rp per nacht mag ik hier slapen. Al is de kamer wel iets minder fris dan bij Holy Mound Lodge.

Gister terug gegaan naar Holy Mount, want nu had ie wel een kamer vrij en tatatataa nu slaap ik weer lekker hier, ook voor 200 rp.(In plaats van de eerdere 300.)

Eigen kamer met douche en toilet. ( Wat vannacht trouwens wel weer fijn was, na weer een keer verkeerd eten te hebben gehad. Gelukkig hoefde ik deze keer maar 1x te …….)

Conclusie van dit alles: Ik heb echt super super super genoten van de hele trekking. Alle indrukken, de bergen, de rust van de natuur én het bereiken van de pass, de 5416m! Ben ook best een beetje trots op mezelf. Daarnaast is 3 weken geen contact met Nederland wel een beetje erg lang……. Fijn dus dat ik nu weer in touch ben.

Zo, dat was ie dan lieve mensen. Tweede bakse koffie (met speculaas) op, weer terug naar tha job als je illegaal in de baas z´n tijd aan het lezen bent en anders zou ik zeggen, geniet van je vrij dag, middag, avond en tot snel lezens!

XXX












  • 10 November 2009 - 07:08

    Mieke Saalmink:

    Wow Nathalie, dat is nog eens "vrouwenpower". Klinkt helemaal super. En prachtige foto's!!! Geniet nog van Nepal, en binnenkort naar India!!!

    Groetjes Mieke.

    ps dat verjaardagstelefoonje naar je zussie, was echt een goed cadautje!!

  • 10 November 2009 - 08:54

    Rosie:

    ....zucht.....wat een heeeerlijk verhaal.....en ook onverwachte 'luxe' onderweg! superrrrrrrrrr. en idd in de baas zijn tijd gelezen (maar dat wist je al hihi). blaas een handkus naar je toe!

  • 10 November 2009 - 08:55

    Rosie:

    ...mooie foto's...fijn dat we erbij waren..schater!!!

  • 10 November 2009 - 12:15

    Mama:

    Hoi Nathalie.Wat een mooi verslag en foto,s.Had net een groot verslag terug geschreven maar erwas iets niet goed gegaan met het plaatsen. Baleeeeeeeeeen,nu in het kort wat een ervaring ondanks af en toe afzien,maar zo je zelf altijd zegt voor het goede doel.Het doet mij goed je zo te zien stralen op de foto,s En dat wij in gedachten bij je waren zo hoog op de pass.Heb je foto album erbij gepakt, alleen de MBC is vernoemd methoogte nl 3700meter.En de hotsprings en de hangbrug weergezien.Je ziet dit nu zelf ook voor een tweede keer,dan begrijp je ons ook beter dat wij graag naar Zwitserland gaan. De natuur is elke keer weer anders.De natuur fotograferen zit in de genen van papa zijn kant hihihihiiiiiiiiiiiii. Wat een mooie bergen zou erzo heen willen maar denk dat mijn lijf die trekking niet aan kan. Geniet even op je gemak van al die indrukken en tot mails Knuffelssssssssss van Papa en Mama

  • 10 November 2009 - 13:10

    Yvonne:

    Hay Nathalie,

    Inderdaad, genoten van je verhaal met koffie en heerlijke chocolade, illegaal in de baas zijn tijd, hi,hi. Ik werk wel wat langer door vanavond.
    Wat ben je een bikkel zeg! en..wat ben ik jaloers!Het is genieten hoe je schrijft en je foto's maken je verhaal natuurlijk helemaal af. Laat de afkickverschijnselen even zijn gang gaan... Veel plezier met het verwerken van al je indrukken, geniet lekker!

    Liefs Yvonne

  • 10 November 2009 - 16:48

    Zussie:

    waaaaauuuuuuuuuuuwwwwwwwwww

    en wat een mooie foto's !
    Goed om te lezen dat je nu beseft dat je een beetje "streng"voor me was, maar ik vond het nog wel meevallen.

    dikke kus van mij

  • 10 November 2009 - 18:54

    Laila Swinnen:

    hee meis

    ik geniet met teugen van jou verhalen..

    heel tof hoor girl power
    nou geniet nog maar lekker door veel kussen en knuffels

    afz laila

  • 10 November 2009 - 22:17

    Mama En Papa.:

    Hallo Nathalie. Wat een verhaal. Wat een geweldige ervaring met de mensen die je ontmoet en de omgeving. Verder natuurlijk de prestatie om dit zo te kunnen volbrengen. Vooral het vroeg op staan maar dat werd gecompenseerd door vroeg te gaan slapen las ik. De bergen en bloemen krijgen ook altijd onze aandacht. Dus!!!!!!!!!.
    Het was fijn om zo'n uitgebreid verslag te lezen. De plaatsnamen staan niet op onze kaart, dat snap je wel.
    Geniet maar na van je ervaringen wij zijn blij dat het op de zere voeten na zo goed gegaan is. Dikke knuffel.

  • 11 November 2009 - 14:55

    Tante Henny:

    Hoi Nathalie,
    wat een verslag heb het met plezier gelezen en de foto,s bewonderd. Het is ook een ervaring met de mensen die je ontmoet.
    Ik vind het een hele prestatie om dit zo te kunnen doen.
    Heb je verslag in mijn eige tijd gelezen zonder koffie of thee en koek.
    Groetjes van Ome Ruud en Tante Henny

  • 13 November 2009 - 16:18

    Jan En Wil :

    Hallo Nathalie,

    Wat een tocht !!! Om super jaloers van te worden. En dan die foto's, dat is toch genieten van de hoogste top, ondanks je pijnlijke voeten. Had je geen last van de ijle lucht op die grote hoogte? Je had het natuurlijk wel goed ingedeeld met het stijgen en soms weer even teruggaan in hoogte. En dan het zien opkomen van de zon en het bereiken van de pas op5416m op zo'n vroeg en rustig tijdstip. Dan gaat er toch heel wat door je heen lijkt me, ik krijg er zo al een emotioneel gevoel bij. Je beschrijft het alles zo goed en mooi.
    Ik ben tussendoor geen koffie gaan halen en heb in één adem doorgelezen en genoten.
    Als ik het goed begrijp heb je op één dag ongeveer 1900m gedaald, wat een hoogteverschil!!!! Ik zou dan last van mijn knieën hebben gekregen.
    Leuk, al die mensen die je onderweg hebt ontmoet. Een zeer internationaal gezelschap en toch één doel: het bereiken van de pas op 5416m. hoogte.

    Afgelopen dinsdag heb ik dus 2 uur vervangen in het Juriaan Pelshuis. Toen ik binnenstapte had ik het gevoel dat ik niet weg was geweest. Het voelde meteen heel vertrouwd en liep ook erg lekker. Leuk om dat weer een paar weken te doen.Kan nu helaas op dinsdagmorgen niet gaan sporten met Jan en de rest van de week heb ik gewoonweg geen tijd.
    De weken vliegen om.
    A.s. zondag ga ik met Daniëlla en de kinds en 2 vriendinnen van haar met kinderen naar K3 in Den Bosch. Ben benieuwd naar de snoetjes en het dansen van Kim en Cas. Heb er erg veel zin in.
    Volgende week woensdag gaan Jan en ik een dagje met de trein naar Den Haag. We willen o.a. naar het Binnenhof en indien mogelijk de 1e en 2e kamer bezichtigen met eventueel een rondleiding.
    Jan is druk met de voorbereidingen voor het Ceciliafeest van het mannenkoor. Hij zit in het feestcomité.

    Las van je plannen om na India eventueel les te gaan geven. Leuk.
    Wat afwisselend. Veel succes met alles.

    Ik ga nu eindigen want het is tijd om voor het eten te zorgen.

    Blijf lekker genieten van alles, dikke knuffel van ons en we kijken al weer uit naar je volgende reisverslag.

    Jan en Wil





  • 13 November 2009 - 17:16

    Bob:

    Hey Nath,
    Te gek verhaal en super pics, jaloerzzzzz....Gr have fun

  • 15 November 2009 - 09:36

    Bertrand:

    Hoi Nathalie, supergaaf zo'n trekking en wat een mooie foto's.

    Heb het hele verhaal in 2 etappes gedaan, redde het niet in een ochtend voor ik naar mijn werk zou gaan :p

    Veel plezier in India.

  • 22 November 2009 - 17:34

    Edwin:

    Wat een avontuur heb je weer beleefd. Super!!!

    Ik heb genoten van je verhaal en het gevoel dat je hiermee overbrengt.

    Geniet in India en..... don't get sick.

    Dikke pret,

    Liefs, Edwin

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nathalie

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 242
Totaal aantal bezoekers 164614

Voorgaande reizen:

04 September 2009 - 04 Juni 2011

Dream come true

03 December 2007 - 04 December 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: