Super Intens India
Door: Nathalie
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
15 Februari 2010 | India, Pānchgani
Hey hey
Soms is reizen een zware baan.....
Zeker in India, maar hier in Panchgani kan ik weer opladen.
Heb een klein paradijs gevonden hier.
Ben nu in een soort van kamp met uitzicht over mooie bergen en een meer. Het is een paragliders kamp, opgezet door een Canadees en ik ben de enige die niet vliegt... hahah... Maar misschien (als het goed vliegweer is) een tandem flight....
Ben blij dat ik hier ben, want had het echt nodig....
India is mooi, maar soms too much van alles
In Mumbai had ik het erg naar mijn zin. Leuke mensen leren kennen en samen op pad gegaan, maar al die emnsen gingen er weer vandoor.
Ik dus weer alleen op pad, wat rondhangen, wat bekijken, wat mailen en een fotoalbum doorsturen.... Op zich helemaal okay, maar ook wel jammer, want had echt lol met Rob uit de UK. Same humor!
Kom ik terug in het guesthouse na het mailen.. laptop gecrasht.. doet helemaal niets meer... Windows start helemaal niet meer op...
Kan waarschijnlijk wel weer gemaakt worden, maar was (en is soms nog steeds een beetje) erg erg erg erg balen.. want er staat nog een foto album op wat ik graag wil doorsturen en wat ik niet kwijt wil, mooie muziekjes en het geeft me gewoon vrijheid. Mails typen, hindi cursus etc.. Maar okay.. is alleen een praktisch probleem...
Ik op naar Pune.
Trein was volgeboekt, dus ik naar een andere optie gezocht en die werkte uiteindelijk goed.
In Pune aangekomen totaal niet happy met de plaats, de energie, de mensen etc.. Maar okay, give it a try.
Na een goed nachtje slapen het een nieuwe kans gegeven. Een healing gehad, yoga gedaan.. best een mooie dag, maar nog steeds geen fijn gevoel met de stad.... Heb je soms...
Ik dacht erover om naar de OSHO ashram te gaan, maar ook dat was niet helemaal mijn ding op dit moment.
Je moet verplciht 's ochtends een rode jurk aan (mannen en vrouwen) en 's avonds een witte... iets too much for me..
Een hoop kosten voor incheck, HIV test etc
Ik denk dat de dynamic meditation really great is, maar effe too much regels voor mij en naast de Ashram is er niete cht heel veel gezelligs te doen.
Heb het gevoel dat dee stad alleen maar uit is op business en geld van foreigners.
Terwijl ik probeer te skypen wil dit allemaal niet lukken. mensen vragen hier een ' hoop' geld, maar geen service... Geen skype dus met m'n zusje....die ik echt heeeeel graag wilde.. maar okay.....
Zit ik op de rooftop van mijn guesthouse... BBAAAMMMMMMM
Blijkt er een bomaanslag geweest te zijn in de German Bakery.. Zeker 8 doden en nog meer gewonden....
Nu is het zeker.. morgen ga ik maar weer m'n backpack inpakken en naar de volgende plaats.
's Ochtends vroeg op pad om de juiste locale bus te vinden, maar ook jhier was niemand behulpzaam.. Fijn als alle signs in Hindi zijn.. hihi... not.. maar.. uiteindelijk de juiste bus gevonden.... moeten vechten voor mijn wisselgeld en dan uiteindelijk aangekomen in Panchgani
Een plaats die niet echt in guideboeken staat.. heerlijk rustig dus (en wel internet dat werkt!)
De plaats gevonden waar ik nu zit, op aanraden van een Spaanse man die ik in Mumbai ontmoette.
Slaap in een eenpersoonstentje, zijn vriendelijke mensen om me heen, verse aardbeiden (daar is deze regio beroemd om) en ook een keuken, dus ga vanavond zelf koken :) :) ;)
Gister met 3 gasten (die allemaal vliegen en per motor door India reizen) een hapje wezen eten en we hadden een chicken party gemaakt.. haha...
Allerlei curry's besteld, roti, rijst, salade etc.
Als een soort van tapas alles gedeeld.. en heerlijk!!!
's Avonds in het tentenkamp wat rondgehangen, wat muziek, wat kletsen, vanmorgen wat yoga gedaan op een matje, verse yoghurt en fruitjes gehaald in het dorpje voor een ontbijt ....
Weer fine dus
Ben momenteel alleen wel meer bewust van alles om me heen en ben ' druk' met de vragen: waarom ik hier in India ben, ofdat ik ga vinden wat ik zocht, wat ik ga doen als mijn visa verlopen is, hoe lang ik nog weg ga blijven, want er is nog zooooo veel meer te zien en te doen, maar hoe te regelen met visa's etc.
Soms zijn die vragen zwaar, maar het is de reden dat ik op reis gegaan ben... Zelfconfrontatie en mirrors
Laatste dagen veel mirrors voorgespiegeld gekregen gehouden, maar dat is alleen maar goed.. maar maakt wel dat ik meer emo ben...
Realiseer me dat ik soms drukker ben al reizende dan dat ik thuis met mijn druk druk druk werk bezig was.
Steeds van plaats naar plaats reizen, je backpack pakken, mensen leren kennen en weer gedag zeggen, elke keer weer een slaapplaats zoeken, vinden en dan onderhandelen voor een leuke prijs etc geeft niet echt de rust die ik nodig had, maar ik vind het ook moeilijk om niks te doen in india, want ik ben tenslotte in India en wil van alles zien. haha.. snappen jullie het nog?
Ben wel blij dat India naast alle heftige dingen ook deze paradijs plaatsen heeft.
Zijn een paar heel fijne mensen hier in het kamp (allemaal iets ouder) met veel levenservaring. Geeft me effe rust en hebben fijne gesprekken. Intens, maar goed!
Een man uit Spanje heeft ook heerlijke wierookjes en muziek... beters dus!
Daarnaast geen starende Indaase mannen en jongen en ik hoef niet perse m'n benen en schouders te bedekken.. Ga misschien morgen zelfs de confrontatie met de bikini-top aan.. hihi (na 5,5 maand geen workout gehad te hebben en op mijn bui geen zon gezien te hebben is dat best een stap.. haha)
Ga jullie nu nog heeeeeel veel fun voor de carnaval wensen en een dikke zoen geven..
Bye bye
Soms is reizen een zware baan.....
Zeker in India, maar hier in Panchgani kan ik weer opladen.
Heb een klein paradijs gevonden hier.
Ben nu in een soort van kamp met uitzicht over mooie bergen en een meer. Het is een paragliders kamp, opgezet door een Canadees en ik ben de enige die niet vliegt... hahah... Maar misschien (als het goed vliegweer is) een tandem flight....
Ben blij dat ik hier ben, want had het echt nodig....
India is mooi, maar soms too much van alles
In Mumbai had ik het erg naar mijn zin. Leuke mensen leren kennen en samen op pad gegaan, maar al die emnsen gingen er weer vandoor.
Ik dus weer alleen op pad, wat rondhangen, wat bekijken, wat mailen en een fotoalbum doorsturen.... Op zich helemaal okay, maar ook wel jammer, want had echt lol met Rob uit de UK. Same humor!
Kom ik terug in het guesthouse na het mailen.. laptop gecrasht.. doet helemaal niets meer... Windows start helemaal niet meer op...
Kan waarschijnlijk wel weer gemaakt worden, maar was (en is soms nog steeds een beetje) erg erg erg erg balen.. want er staat nog een foto album op wat ik graag wil doorsturen en wat ik niet kwijt wil, mooie muziekjes en het geeft me gewoon vrijheid. Mails typen, hindi cursus etc.. Maar okay.. is alleen een praktisch probleem...
Ik op naar Pune.
Trein was volgeboekt, dus ik naar een andere optie gezocht en die werkte uiteindelijk goed.
In Pune aangekomen totaal niet happy met de plaats, de energie, de mensen etc.. Maar okay, give it a try.
Na een goed nachtje slapen het een nieuwe kans gegeven. Een healing gehad, yoga gedaan.. best een mooie dag, maar nog steeds geen fijn gevoel met de stad.... Heb je soms...
Ik dacht erover om naar de OSHO ashram te gaan, maar ook dat was niet helemaal mijn ding op dit moment.
Je moet verplciht 's ochtends een rode jurk aan (mannen en vrouwen) en 's avonds een witte... iets too much for me..
Een hoop kosten voor incheck, HIV test etc
Ik denk dat de dynamic meditation really great is, maar effe too much regels voor mij en naast de Ashram is er niete cht heel veel gezelligs te doen.
Heb het gevoel dat dee stad alleen maar uit is op business en geld van foreigners.
Terwijl ik probeer te skypen wil dit allemaal niet lukken. mensen vragen hier een ' hoop' geld, maar geen service... Geen skype dus met m'n zusje....die ik echt heeeeel graag wilde.. maar okay.....
Zit ik op de rooftop van mijn guesthouse... BBAAAMMMMMMM
Blijkt er een bomaanslag geweest te zijn in de German Bakery.. Zeker 8 doden en nog meer gewonden....
Nu is het zeker.. morgen ga ik maar weer m'n backpack inpakken en naar de volgende plaats.
's Ochtends vroeg op pad om de juiste locale bus te vinden, maar ook jhier was niemand behulpzaam.. Fijn als alle signs in Hindi zijn.. hihi... not.. maar.. uiteindelijk de juiste bus gevonden.... moeten vechten voor mijn wisselgeld en dan uiteindelijk aangekomen in Panchgani
Een plaats die niet echt in guideboeken staat.. heerlijk rustig dus (en wel internet dat werkt!)
De plaats gevonden waar ik nu zit, op aanraden van een Spaanse man die ik in Mumbai ontmoette.
Slaap in een eenpersoonstentje, zijn vriendelijke mensen om me heen, verse aardbeiden (daar is deze regio beroemd om) en ook een keuken, dus ga vanavond zelf koken :) :) ;)
Gister met 3 gasten (die allemaal vliegen en per motor door India reizen) een hapje wezen eten en we hadden een chicken party gemaakt.. haha...
Allerlei curry's besteld, roti, rijst, salade etc.
Als een soort van tapas alles gedeeld.. en heerlijk!!!
's Avonds in het tentenkamp wat rondgehangen, wat muziek, wat kletsen, vanmorgen wat yoga gedaan op een matje, verse yoghurt en fruitjes gehaald in het dorpje voor een ontbijt ....
Weer fine dus
Ben momenteel alleen wel meer bewust van alles om me heen en ben ' druk' met de vragen: waarom ik hier in India ben, ofdat ik ga vinden wat ik zocht, wat ik ga doen als mijn visa verlopen is, hoe lang ik nog weg ga blijven, want er is nog zooooo veel meer te zien en te doen, maar hoe te regelen met visa's etc.
Soms zijn die vragen zwaar, maar het is de reden dat ik op reis gegaan ben... Zelfconfrontatie en mirrors
Laatste dagen veel mirrors voorgespiegeld gekregen gehouden, maar dat is alleen maar goed.. maar maakt wel dat ik meer emo ben...
Realiseer me dat ik soms drukker ben al reizende dan dat ik thuis met mijn druk druk druk werk bezig was.
Steeds van plaats naar plaats reizen, je backpack pakken, mensen leren kennen en weer gedag zeggen, elke keer weer een slaapplaats zoeken, vinden en dan onderhandelen voor een leuke prijs etc geeft niet echt de rust die ik nodig had, maar ik vind het ook moeilijk om niks te doen in india, want ik ben tenslotte in India en wil van alles zien. haha.. snappen jullie het nog?
Ben wel blij dat India naast alle heftige dingen ook deze paradijs plaatsen heeft.
Zijn een paar heel fijne mensen hier in het kamp (allemaal iets ouder) met veel levenservaring. Geeft me effe rust en hebben fijne gesprekken. Intens, maar goed!
Een man uit Spanje heeft ook heerlijke wierookjes en muziek... beters dus!
Daarnaast geen starende Indaase mannen en jongen en ik hoef niet perse m'n benen en schouders te bedekken.. Ga misschien morgen zelfs de confrontatie met de bikini-top aan.. hihi (na 5,5 maand geen workout gehad te hebben en op mijn bui geen zon gezien te hebben is dat best een stap.. haha)
Ga jullie nu nog heeeeeel veel fun voor de carnaval wensen en een dikke zoen geven..
Bye bye
-
15 Februari 2010 - 09:22
Rosie:
heerlijk die verhalen van you far away! heftig maar gewoon ook goed bezig jij. Ben trots op je! hier een beetje (erg) emodag dus ik probeer niet al te veel dingen te doen die het erger maken (hoort een meel aan jou ook bij lieverd, sorry hihi)maar je hoort snel van mij. Gaat wel okay dus don't worry girl, kee?! love ya very much xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx x10.000 ;-)))) -
15 Februari 2010 - 11:36
Yvonne:
Wat een goede intuitie heb je!Heftig zeg. Enne... af en toe lekker emo te zijn is niks mis mee. Gewoon groeipijn...
Geniet van waar je bent. Vliegen misschien?? dan zie je dingen ook weer vanuit een ander perspectief hi,hi.
Take care!
Liefs Yvonne X
-
15 Februari 2010 - 14:28
Sabine:
Hej liefke,
Fijn om van je te lezen!!
Hier ook wel een beetje emo in de carnaval zonder jou.
Maar toch ook wel een hele leuke tijd.
Zorg goed voor jezelf he. (die fruitjes en goed eten klinkt ok)
Miss you.
Liefs! -
18 Februari 2010 - 07:57
Edwin:
Klinkt ff heftig wat je beschrijft. Zoals alles in het leven zijn er uppers en downers. Door de downers zie je alles anders dan dat je eigenlijk verwacht of zou willen dat het is.
Blijf er wel van bewust dat het een fase is en dat waarvoor je daar bent op je pad komt. Je komt immers tegen wat je tegen moet komen. Let it come as it is.....
Geniet van de dingen die komen gaan en geef je dan hier ook aan over.
Wel zo prettig om eventjes lekker van de zon te kunnen genieten zonder de starende mannen.
In je laatste WWW las ik dat je een lekkere vlucht hebt gemaakt. Heerlijk als een vogeltje in de lucht.
Ben trots op jezelf, ik heb diepe respect voor je dat je dit zo doet en de tijd pakt die je hebt.
Liefs, Edwin -
19 Februari 2010 - 20:18
Lydia:
Hee! een keer een iets minder vrolijk verslag te lezen, maar that´s life he. Logisch dat je jezelf ook tegen komt je bent ook al zo lang van ´huis´ zonder je familie en vrienden dat is ook best heftig toch. Maar hier kom je wel doorheen das zeker. Enne... weet je nog dat ik je vroeg dat als je ergens jehovah´s getuigen tegenkwam je het me moest zeggen. Wel doen he, ben erg benieuwd ze zijn daar niet veel zo veel denk ik maar daarom ben ik des te meer benieuwd of ze ze tegen komt.En misschien kunnen zij je ook wel een beetje helpen met wat issues waar je mee zit.
Nou sterkte met alles en succes met je verder plannen.
Liefs Lydia
-
21 Februari 2010 - 19:04
Jan En Wil:
Hallo Nathalie,
Inderdaad confronterende en heftige dagen daar voor jou. Zo te lezen ben je nu weer in wat rustiger vaarwater terechtgekomen en dat je weer lekker van alles kunt genieten.Even pas op de plaats is ook wel eens fijn. Wij vinden het ontzettend knap hoe je de zaken aanpakt en regelt en we begrijpen dat dat soms veel kruim kost. Hiervoor een hele dikke,dikke,dikke,dikke,
dikke, dikke knuffel van ons. Heb je nog adem over ????? Hi,hi,hi,hi,hi.....
Wij zijn een midweek naar Burgh Haamstede in Zeeland geweest. We hebben fijne dagen gehad maar wel erg koud. We hebben een rondwandeling door Zierikzee gemaakt. Een prachtig stadje en voor de kou hebben we enkele pauzes ingelast. Eentje om warme chocomel met cointreau(likeur) te drinken om warm te worden. Verder naar de Deltawerken bij Neeltje Jans. Een zeer knap stukje werk wat daar geleverd is !Een wandeling door de duinen bij Westenschouwen en over het strand terug. Op het strand wel met de wind in de rug natuurlijk. Verder hebben we het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk bezocht. Zeer mooi opgesteld en soms ook erg aangrijpend.
Als we dan terugkwamen in de woning vlug de open haard aanmaken en in een stoel of op de bank wegduiken met een boek en een kop koffie of glaasje wijn.
Van de Carnaval hebben we alleen de optocht in Mierlo gezien. Er reden ook een aantal wagens uit de buurdorpen mee en ik vond het best wel de moeite waard. Inge en Marco zijn wel uitgeweest in Eindhoven.Daniëlla en Bram zijn ook geen carnavalvierders. Ze hebben met ons de optocht gekeken en de kinderen hadden op school en bij turnen carnaval. Die vinden dat erg leuk.
Gisteren zijn we naar Inge en Marco geweest. Bij Marco hadden ze de nacht van vrijdag op zaterdag in zijn auto ingebroken. Hij had de auto bij station Reeshof staan die nacht omdat hij met Inge met de auto uit Eindhoven was teruggekomen. Er was een ruit ingeslagen en ze hebben enkele CD's meegenomen. Balen,balen,balen. Hij had hem nog wel zo neergezet dat hij in het zicht stond van de camera's. Helaas.
Maar ik heb ook groot nieuws. Inge is zwanger !!!! Het is nog maar pril, want ze is nu 10 weken. Duimen dat alles goed blijft gaan en dan worden we in september weer opa en oma.
Die griep heeft een behoorlijke staart gehad waarvan ik nu soms nog moe ben. Volgend jaar ben ik dus niet meer stoer en laat ik een griepspuit zetten.
Gelukkig neemt de kou iets af want we waren hier haast vastgevroren.Alhoewel ik moet zeggen dat ik de sneeuw nog niet echt beu was. Nou hoeven wij er natuurlijk niet iedere dag door en hebben we dus makkelijk praten. Ik vind de natuur dan zó mooi en kan daar zo van genieten.
Straks naar het schaatsen kijken in Vancouver. De 1500m dames. Wat heb ik genoten van de 500m van Sven Kramer en vandaag van de 1500m van Mark Tuittert. Allebei goud. De tranen biggelden over mijn wangen zo mooi vond ik het. En bij de dames al een zilveren en bronzen medaille. Goed hé, voor zo'n klein landje als Nederland ?
Zo je bent weer een beetje op de hoogte van ons leventje hier en ik ga nu naar beneden want het is koffietijd.
Veel liefs van ons en tot de volgende keer.
Jan en Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
