Zo... weer op pad.. de paden op en de lanen in..

Dag lieve mensen back home

Thank you sooooooooooooo much voor alle lieve berichtjes en mailtjes!
Doet een mens goed, zo aan de andere kant van de wereld!

Moet er ook wel weer gelijk bij huilen, maar vertel mezelf maar dat huilen gezond is en dat je er knapper van wordt.. haha (nog knapper??? Kan dat? haha.. Janken! Janken! Janken!.. No just kidding, maar toch.. THANKS!)

Het was al met al erg raar.. Alleen rondwandelen in Ha Noi, alleen op de kamer, alleen plannen maken, alleen de taxi nemen naar de bus stop, alleen de nachtbus in gaan etc etc, maar ja.. je hebt geen keuze en als je eenmaal gaat dan ga je.

Zo raar.. reis je 9 mnd zeg maar 'alleen' en voelt het toch weer zo onwenning.. onzeker zelfs op een bepaalde manier... maar ja... zie het maar als dingen om te overwinnen, als dingen om van te groeien, als dingen om te koesteren.

Nu gaat ie al met al dus eigenlijk gewoon weer fijn! Al mis ik m'n maatje en andere mensen van thuis wel, en heb ik soms ineens dat ik stiekem nog buikpijn krijg.. of moet huilen.. en dat het zeer doet te weten dat andere mensen thuis verdrietig zijn...

Heb mezelf uiteindelijk (na een avond met cola en koekjes en internet op de hotelkamer) maar gewoon een schop onder m'n kont gegeven en ben weer dingen gaan DOEN. Misschien is dat weglopen? Maar het werkt wel in ieder geval om de draad van het alleen op reis zijn en het backpacken op te pakken.
Vanaf Ha Noi naar Cao Bang gegaan met de nachtbus.

Daar 0 toeristen te bekennen en 1 persoon gevonden uiteindelijk die engels sprak!
Super local feeling, super backpack feeling again.Weer effe erg wennen, maar het was goed getimed.
Meteen ook een ander beeld van Noord Vietnam.
Hier zijn de mensen meer goedlachs en minder about business.
Bij de locale martk 's avonds gegeten en een meneer was zo vriendelijk voor mij te betalen. Zoooo lief!
Omdat ik gast was in Vietnam. Die houden we erin!! He Ho He ho!
Daarna met 3 local bussen naar Bon Gioc gegaan. De grootste waterval van Vietnam.

Hij is niet zo hoog, maar ong 300m lang! Een deel is in Vietnam, de andere helft ligt in China. Super mooi!

Kom ik daar aan, had ik een permit nodig!? Ik had daar wel iets van gelezen, maar niemand die engels sprak waar ik iets aan kon vragen.. dus ikke op de bonnefooi gegaan...Corrupte politie, dus moet goedkomen dacht ik...

Uiteindelijk bleek die permit officieel 200.000 VND te kosten, maar ik heb de politie meneer cash betaald en was nu maar 20.000 VND kwijt.. haha.. Good feeling!

Daar een tijdje rondgehangen en de enige jongen tegengekomen uit Cao Bang die engels sprak.
Hij was daar met een paar studenten van hem en zij hebben mij uitgenodigd voor een lunch en.. nog beter.. hij heeft mij uiteindelijk mee op de motor teruggereden naar Cao Bang. (2,5 uur)

Super lief, en gaaf, want nu kon ik meer foto's maken dan vanuit een overvolle local minibus.. hihi
Daarbij gepraat over Nederland, over Vietnam, over barrieres, educatie, de overheid etc etc. Interessant!
Op zijn advies (nooit meer!!!!) met de local bus op weg gegaan naar Bac Ha.

Mijn plan was om de sleeper bus terug te nemen naar Ha Noi en dan overdag door te gaan naar Bac Ha, maar hij had een beter plan... Dan hoefde ik niet helemaal terug naar Ha Noi, maar kon ik binnendoor... haha

Ikke dus weer local.. overstappen.. local.. overcharged worden.. weer overstappen.. big fight hebben.. weer ergens gedropt worden in de middle of nowhere met nobody speaking english.. Fijn.. haha.. NOT... en het was al dik 21.00 (en dus donker en geen guesthouses ofzo iets te bekennen..)

Wel onderweg, toen ik weer van busje moest wisselen voordat ik was tot waar ik betaald had en dus weer geld kon terugvragen en mocht wachten op een ander busje, gezien dat Ned-Japan 1-0 was geworden, dus dat was wel top!!!! Kampioenen!!!
(Wat is de hype by the way nu van de Appie Heijn? Geen Wuppies denk ik?!)
Uiteindelijk met handen en voeten en afdingen en een grote mond geven tot Lao Cai gekomen en de ochtend erop naar Bac Ha gegaan voor de zondagmarkt! :)

In deze regio heb je local martkets. Van verre komen de tribal mensen naar de markt. Das hun uitje zeg maar.

Kleren shopppen, stofjes kopen, ijsjes eten, bijkletsen met bekenden, vlees kopen (of vet?) varkens, kippen, honden, buffalo's etc kopen, pho eten, zat worden (de mannen dan) en nog veeeeeeeeeeeeel meer.

Had de bus om 6.00 vanauit Lao Cai, dus was mooi op tijd voor de markt.
Heb m'n ogen uitgekeken. Hier waren veel Flower Hmong mensen. WAUW WAUW WAUW!!!! Super mooie kleren!
Deed me eerste indruk aan Tibetanen denken, maar het is kleurrijker.
Zal de volgende keer proberen fotokes up te loaden.. kunnen jullie meegenieten.

Ikke nu dus helemaal into the tribal markets. Heb een klein lijstje gemaakt met welke dag waar de markt is.
Niet echt een logische route, maar wil er wel een paar doen :) En nu mijn visum verlengd is weer wat meer tijd 'over'.

Vandaag op de motor (30 km) naar Coc Ly geweest.
Deze makrt was veel kleiner en veel localer, maar ook weer erg mooi om te zien.
De weg er naar toe was ook vol met mooie uitzichten! Bergtoppen die in die in de mist hangen.
Daarbij overal rijstvelden, maisvelden, hennep veldjes, bananenbomen en dennebomen. (Tsja.. ik snap de combinaties hier ook niet zo goed)

Wel onderweg (de eerste keer.. damn!!!..) onderuit geschoven.. een kant van Nathalie is nu schaafwond zeg maar.. auw.. Ikke had nog van de pleisterspray.. Niet grappig.. maar wel goed!

Daarbij is het niet zo warm en vochtig hier (Al heeft het wel gister de hele dag geregend. SAAI!! en te veel tijd om te denken...) dus m'n huid kan goed drogen.

Daarna de weg vervolgd.. Een deel was volgens een local good road en het tweede deel was bad road.. Hij had gelijk! Haha
Ik vond het eerste gedeelte al bad road, maar later begreep ik dat het nog 'badder' kan haha
Modder, modder en modder met wat stenen.. up and down... Maar... Ikke tros op mezelf want ikke (na die eerste schuiver) helemaal goed aangekomen!

En op de terugweg meer gewend aan alles en ineens blij met de weg die ik eerst bad vond, want na al die modder was dat ineens een super goed weg! Ik moest gewoon leren om de motor meer te laten gaan, op tijd terug schakelen en slipperen maar.. Voetjes uitsteken aan beide kanten en go with the flow.

Daarbij goed al die modder, want nu was de bike vies! :) Geen ' schade' meer te bekennen dus geen gezeik bij het verhuur vrouwke, die mijn paspoort als onderpand had... Pff... Want anders heb je hier, om niks, al een big fight.. Money, money, money!!! Niet grappig, want als buitenlander ben je (natuurlijk) alstijd de Sjaak... Maar de spiegel had ik zelf al weer netjes terug laten schroeven door een Belg, dus ikke happy!

Morgen ga ik naar Sapa.
Daar is het plan 2 daagjes rond te hangen en weer een markt bekijken (al schijnt Sapa wel erg erg erg toeristisch te zijn) en dan terug naar hier, want zat en zon kan ik weer een motor huren en naar weer 2 andere markten (met andere hill trival mensen hopelijk).
De wegen die daar naar toe leiden zijn ook weer gewoon echte (ik bedoel geasfalteerde) wegen, dus no worries! :)

Tsja... zoals jullie kunnen lezen ben ik weer On Tha Road
Het voel goed, maar soms ook nog steeds een beetje zoekende en 'alleen' maar alles komt goed!
Voor nu veel liefs van mij

Speciaal voor ons pap en mam, mijn zussie en Bas, Roos en the kids, Sabine, De Bruno en lopende Nina, Lief menneke, Edwin en tha kids, Marjo, Yvonne, Peettantetje en Oom Henk en ook voor die krullebol, Mark, Dees, Lely en ???? is julli kindje er al??? ons oma, Jan en Willy en Lydia!

Alle andere mensen, ook heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel liefs en leuk dat jullie (nog steeds) mijn blog lezen
THANKS!