What happened?

Tachidilek

Jawel.. niet meer Namaste.. Momenteel ben ik in INDIA maar in een Tibetaanse kolonie.
Het moet niet gekker worden,... hihi.. maar het is zalig!

Ik zal teruggaan in de tijd.. want er is weer veel gebeurd.

Eerst was er een festival in Panchgani, Jatara.
Bij dit festival feesten de mensen, òf ze gaan op sjiek in een net pek of mooie sari, òf ze gooien elkaar helemaal onder met roze verfpoeder... haha... voor die kant kozen wij dus. (zie foto's vorig blog).

Daarnaast grote drumsessions, drinkende mensen en een beetje meise mert gevoel met eettentjes overal.
Daarnaast rare dingen zoals een tatoeist die tatoes maakt met een machientje aangedreven op batterijen voor slechts 10 roepies (zo´n 16 cent) Veel schoonkinderen hebben denk ik dikke problemen gehad met de ouders... oeps.....
We zijn met een groepje het dorp in gegaan en ik heb GENOTEN!!!!!! Net carnaval....

De dagen erna een beetje hetzelfde ritme. Slapen, luieren, lezen, BBQ maken met pakketjes in de folie, massage geven etc

Daarna weer tijd voor wat aktie en we zijn met in totaal 3 motors naar een fort gereden. Super mooi onderweg!!!! Ik had de middelste motor, dus lekker veilig .
Ook het fort was mooi met mooie uitzchten. Er hingen ook wat posters van hoe het eruit ziet in moesson... groen groen groen.. misschien zelfs nog mooier..
India heeft een rijke geschiedenis... Wauw!

De dag erna was er een Canadeese man-jongen gechrasht.. niet heel ernstig, maar ernstig genoeg voor het ziekenhuis (tussenwervelschijf compressed)en dus bleef ik een nacht in het ziekenhuis. Regelen met de doctors, de medicijnen kopen in een winkeltje naast het ziekenhuis, eten regelen etc, want in een Indiaas ziekenhuis betaal je alleen voor je kamer, dan de docter en de rest moet iemand anders doen.

De dagen erna ben ik nog elke keer op en neer geweest (met de motor of de bus een half uurtje) voor extra zorg, een ontbijtje, een krantje, achter de docters of zorg aanzitten waar nodig is, een douche geven etc.

Maar toen... moesten we hem achterlaten en hopen dat andere mensen de zorg overnemen want onze Jhelum Express naar het noorden was gereserveerd.
Het voelde erg raar om hem het laatste bezoekje te brengen. Ik ken deze Dave pas 3 dagen ofzo voor het ongeval, maar het voelt als een soort verantwoordelijkheid om zorg te geven voor hem...... maar aan de andere kant reis ik mijn eigen weg... en het ticket was al 14 dgn ervoor geboekt..... maar toch....
vond het best moeilijk......

De trein.. big session... Oelalala... maar heb er toch wel van genoten en ik heb weer een india ervaring erbij.

Eerst 3 uur in de bus naar Pune, daar waren Olivier en UK Dave bezig om hun motors veilig op de trein te krijgen.
Met een hoop lalalala en Indiaas geduld is het allemaal gelukt.
Dus wij op de trein onze bedje zoeken... in Pune zeiden ze dat onze tickets bevestigd waren en kregen we de juiste nummers én de wagonnummers, maar ín de trein bleek dat we geen bedje hadden.. hmm....
Met een hoop lalala en Indiaas geduld hebben we net voor de eerste nacht 3 bedjes... gelukt!

En dat was erg fijn, want vanwege Holi festival én cancellen van een trein was het overoverovervol...
Mensen sliepen overal op de grond in de gangpaden.. dus was happy een bedje te hebben (waar we dus wel gewoon al 2 weken eerder voor betaald hadden.. detail.. haha)
Midden in de nacht voel ik iets.. is de man boven mij zo zat dat ie aan het vomitten is.. mjammie.... over mijn tas etc... maar met wat lalala.. water en actie is het probleem opgelost en ga ik weer lekker slapen.

Daarna maakt iemand anders mij wakker, want de paraglider (grote grote grote zak!!!!!) van Olivier ligt onder zijn bed en nu is er geen plek meer voor zijn bagage. Ik stel voor zijn bagage daar en daar te leggen, maar nee.... het MOET onder zijn bedje.... (dat hoger is waardoor er wel plaats is voor de paraglider, maar niet onder de andere bedden...)
Kortom.. Naathje weer wakker, de tas van Olivier midden in het gangpad waardoor iemand ander nog minder ruimte heeft om te slapen op de grond, maar de meneer is happy ... ik heb het gevoel dat India aan het veranderen is....

Verder best goed geslapen voor een treinreis.
´s Ochtends wat ontbijt geregeld, krantje erbij en daar gaan we weer.. maar toen was het weer overvol met lokale mensen... Dus opgevouwen in de trein, met de zon door het raam, maar al met al best gezellig, tot bleek dat we weer 1 bedje minder hadden én de paraglider van Olivier al op 1 bed gezet hadden.. hahaha... LOL....
Maar na een lange dag die ik meer als meditatie gezien heb dan iets anders gaat de zon weer onder en krijgen we weer net op tijd de mededeling dat er een ander bed vrij is voor mij .. Jippie!

Die nacht heel goed geslapen voor op de trein en rond 9.00 komen we aan in Himchal Pradesh State.
Hier wacht ik een tijdje op Dave en Olivier die wat dingen moeten regelen met hun motorbikes en dan neem ik de riksje naar de busstand (een plek langs de weg waar de slimme riksje driver een bus stopt) en neem ik de bus naar Bir daar waar ik nu ben.

En het is soooo beautifull up here!
Net alsof ik in een andere wereld ben. Bergen, koel (lees koud en regenachtig maar ook zonnig) klimaat, momo op het menu en een groep van zo´n 15 pilots en Corry is weer terug in mijn reis! Daar deel ik nu de kamer mee. Beetje Nepal gevoel.

Erg leuke mensen, erg gezellig, lekker eten, mooie natuur, fijne kamer, rustig Tibetaans dorpje en wat kleine plannen voor de komende dagen.

Als het weer het toelaat ga ik een tandemflight krijgen over de Indiaase Himalayas!!!!!!
Good to be a girl in the paragliders world and even better.. this girl can give thai massage..... wandelen we een keer op en neer naar de take off, gaan we misschien op de motor naar een hotspring etc.

De plannen verder zijn vaag....
Ik ben momenteel best moe van reizen in het algemeen, de busritjes duren in de bergen ook best lang en hier is het leven fijn met leuke mensen die ik ken van vorig jaar, van Panchgani en weer veel nieuwe mensen.. dus let´s see

Eerst hier genieten, zoals eergister met de full moon dance party.. haha
Een jongen hier heeft zijn eigen doom gemaakt van bamboo met alles er op en eraan in de loop der jaren en daar hadden we een feestje gemaakt... muziek.... makes Nathalie happy!. Full moon party in Bir.. ik hoef dus niet perse naar Thailand... haha...

Ik ga nu eerst genieten van mijn ontbijtje hier en ik geef jullie allemaal een dikke zoen.

Let the spring begin!!!!
Toedelsssss