2 weken al weer in Nederland.....time flies
Door: Nathalie
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
17 Juni 2011 | Nederland, Veldhoven
Hallo
Ja… ik ben dus weer ‘thuis’ .. Mijn stekkie in Veldhoven (thanks soooooooooooooo much lieve Lauw!!!!) is wel mijn thuis op het moment.
Fijn om een eigen plekje te hebben, met mijn spulletjes her en der, mijn muziekjes, wierookjes, gebedsvlaggetjes etc… Zo kan ik het in Nederland toch vasthouden de rust te zoeken en te vinden.
Maar terug in de tijd… Van Kashmir terug naar Dharmkot waar ik de laatste 2 weken heb doorgebracht. Een zalige plaats op deze aarde!!! Een plaats met workshops, amazing mooie natuur en nog belangrijker, erg mooie mensen! Waaronder Amit. Een man uit Israel (31) Met hem heb ik veel opgetrokken en we hebben veel diepe gesprekken gehad, over wie we zijn, waarom we hier zijn, hoe het zal zijn om terug te gaan naar Nederland ( hij reist al 9 jaar dus kent het verhaal wel….) zijn we wezen wandelen en zwemmen in de rivier, we hebben uren gechant etc. We voelde allebei erg veel connectie. Alsof we elkaar kennen van een vorig leven….Voelde heel erg speciaal. Ik ben erg blij dat ik hem nog net heb mogen ontmoeten voordat ik India uit zou gaan (zou moeten, want mijn visum verliep… anders had ik handig nog langer willen en kunnen blijven.. maar ik had al geluk dat ik in Chiang Mai toen een 6 mnd visum kreeg ipv 3 mnd, weet je nog?).
Dus later de motor gestald in Bir, de laatste dingetjes geregeld, mensen gedag gezegd en toen met de nachtbus naar Delhi.
Hier in Delhi werd ik opgehaald door Amithab, een man die werkt voor de Indiaase televisie en die ik in Bir tegen was gekomen toen hij de freejump filmde van een man die in de tandem glider zat.
Hij heeft mij meegenomen naar het Imperial Hotel… MEGA luxe.. haha.. daar wilde hij een kamer boeken zodat ik even kon douchen. Dat had ik wel lekker gevonden, maar de wc’s hier waren al zooooooo luxe dat ik dat netjes heb afgeslagen.. haha.. dikke 100 euro als het niet meer is voor een kamer.. haha… Daar hebben we mega uitgebreid ge-ontbijt.
Later zijn we in Delhi wat wezen shoppen. Ik wilde nog wat dingen hebben voor mijn Bollywood workshop, vandaar (geen plek voor souvenirs deze keer.. en ik was ook zo niet in de mood om souvenirs te shoppen.. te verward, te verdrietig om India achter te laten en weer terug te ‘moeten’ naar Nederland, iets wat ik natuurlijk gewoon zelf gecreerd heb..dus lieve familie en vrienden… geen kadootjes deze keer…) en zijn we wezen lunchen.
Tegen het eind van de midag zijn we naar de lotus tempel geweest. Deze tempel is open voor mensen van allerlei geloven en de organisatie streeft na om al deze mensen samen een moment van stilte te laten hebben IN de tempel. Erg mooi!
’s Avonds zijn we naar de film geweest :) Lekker afsluiten met een Hindi film.. zang, dans en domme grapjes.. hihi
Amithab heeft mij toen naar de airport gebracht. Zo lief! Geen gezeul met mijn backpack, geen gezeul met andere dingen, onderhandel met taxi’s etc… Zo fijn!
En toen….Pff… buikpijn… tranen… nog meer tranen.. nog meer buikpijn.. Dan nog maar even bellen met Amit.. nog even internetten.. (wifi overal natuurlijk.. hihi.. moderne tijden) en ja.. wat dan nog meer? Wachten… en toen was mijn vliegtuig daar…
Eenmaal in het vliegtuig heb ik weinig meegekregen. Zelfs het opstijgen heb ik gemist.. whahaha…Slapen, slapen slapen.. was daar. Na een enerverende laatste tijd, na een nachtbus naar Delhi, na een dag in Delhi gelopen te hebben (45 gr) en dan om 04.00 in het vliegtuig was dat het enige wat ik kon.
Opstijgen gemist.. eten gemist en toen nog even een filmpje kijken.. Moskou was daar. Eigenlijk zou ik anderhalf uur tijd hebben, maar dat waren nog maar 20 min (ook de vertraging heb ik gemist..betersssss) En toen was ik daar.. Amsterdam Airport. Mooi hoor zo vanuit de lucht. In december was het wit, nu zag ik zeilbootjes op het water en veel groen.
De vorige keer was ik helemaal hyper toen ik landde.. maar nu niet eigenlijk… Heel dubbel. Ik vind het moeilijk… want de mensen die buiten staan te wachten op mij (lieve papa en mama, lief zusje en lieve Roos met Ian en Joanne) zijn wel hyper en happy… Ik had al eerder gemaild en gesmst dat ik het moeilijk vond.. maar we begrijpen elkaar niet.. en het zal wel goedkomen.. maar ik mis India nu al….Het gemis doet zelfs pijn. What to do…
Effe een plons water in mijn gezicht. Tandjes poetsen.. mezelf in de spiegel aangekeken en toen door de check en ‘naar buiten’ Zo schattig.. Volwassenen staan een beetje af te tasten.. wie zal eerst gaan? Wie zal eerst mogen knuffelen? En toen loste Ian het op.. lekker menneke.. komt gewoon naar mij toegerend.. later natuurlijk iedereen lekker geknuffeld. Fijn iedereen weer te zien! Nog een drankje gedaan en een broodje kaas (thanks mama! En thanks jongen die daar werkte, want ik kreeg een bordje EXTRA kaas.. en ik heb geleerd sharing is caring, ik heb dat mooi gedeeld met iedereen) en bijgekletst over de laatste dingen. Die armbanden waren ook wel interessant… hihi
Roos en the kids gingen nog even vliegtuigen kijken en wij gingen met ons gezin naar Den Bosch, want daar staat het huis van mijn zus. Daar heerlijk gedoucht en frietjes gegeten. (met een kasssoufle.. geen vlees meer voor deze dame.. dus bye bye frikandel speciaal….)
Later ben ik met ons pap en mam doorgereden naar Mierlo daar waar mijn kamer klaargemaakt was. Ook zo lief! De eerste twee dagen hier rondgehuppeld. We zijn naar oma geweest, naar Jan en Willy (ik hoop dat jullie een fijne vakantie hebben!) en naar mijn nichtje. We hebben lekker gezellig gegeten, een ijsje gehaald in het dorp en wat gepraat.
Ik weet dat ik geen sorry hoef te zeggen voor wie ik ben, maar ik kan me goed voorstellen dat het voor jullie lastig is om mij als dochter te hebben…. Als ik weg ben heb je daar je zorgen om.. als ik er ben ben ik niet zo gezellig… Zeker die eerste dagen.. maar het is gewoon niet makkelijk.. Van Azie. Een plek waar ik me zoooooo ontzettend fijn en gelukkig voel.. terug naar Nederland.. daar waar ik vandaan kom.. maar waar ik me soms net een buitenstaander voel, met regeldingen, met mensen die mij niet lijken te begrijpen. Ik hoop dat jullie mij de tijd en ruimte kunnen geven om te zijn wie ik ben.. want het is echt niet makkelijk om hier te zijn…
Al met al gaat het de laatste 2 weken best goed, maar ook nu zit weer ik met tranen over mijn wangen…. 1 jaar en 9 mnd… het maakt je anders…
Ik ben weer aan het lesgeven, iets wat ik nog steeds goed kan, mensen zijn erg blij dat ik er weer ben, iedereen is enthousiast, dus dat is erg fijn. Ik vind het ook nog steeds erg erg erg leuk om te doen! Ik heb de meeste dingen geregeld die geregeld moeten worden, ik heb een afspraak gemaakt om mijn ogen te laten laseren (6 juli is de dag) geen gerommel meer met bril, zonnebril op sterkte en stoffige landschappen waar mijn lenzen niet blij mee zijn, dank zij papa en mama's hulp heb ik ook weer een auto!, ik heb de meeste vriendjes en vriendinnetje weer gezien, morgen een BBQ bij een tante dus daar zal ik de meeste familie weer zien, afspreken met mijn gaia (healing) juf, ik heb al weer een aerobics workout meegdaan in Oisterwijk, alle zumba pasjes weer geleerd, een foto sessie gehad met een mooie foto als resultaat van mijn zus en mij voor onze ouders, een proef motor rij les gehad etc.
Ik houd mezelf dus goed bezig. Vanavond eens kijken ofdat ik nog lekker kan dansen in de stad, Liebrand draait in de Wildeman… so let’s see…
Maar het wil niet zeggen dat ik er ben… het gaat up and down… ik ‘vecht’ iedere dag om te genieten van het NU en ik doe het goed vind ik zelf! Ontbijtje maken, werken, of lessen voorbereiden, alles meteen netjes opruimen, koken, met vriendinnen knuffelen, mijn tijd nemen met mijn muziekjes etc…. dus het komt goed!
Ik hoop jullie allemaal te zien deze 3 mnd! Eens weer live bij te kletsen en ik ben ook erg benieuwd naar wat JULLIE nu bezig houdt!
Ik ben voortaan te bereiken op 06 48 16 52 62, ik woon in Veldhoven dus op de Run en voor Thaise massages ( 1 uur €4O,- (bijv. met accent op rug en schouders of benen en 2 uur (totale lichaams massage) €60,- ) ben ik ook beschikbaar hier op de Run, of bij je thuis.
THANKS voor alle lieve reacties hier altijd! Ik heb het nog even nodig…..
Wish you a lovely weekend!!!
Liefs en een zoen
Ja… ik ben dus weer ‘thuis’ .. Mijn stekkie in Veldhoven (thanks soooooooooooooo much lieve Lauw!!!!) is wel mijn thuis op het moment.
Fijn om een eigen plekje te hebben, met mijn spulletjes her en der, mijn muziekjes, wierookjes, gebedsvlaggetjes etc… Zo kan ik het in Nederland toch vasthouden de rust te zoeken en te vinden.
Maar terug in de tijd… Van Kashmir terug naar Dharmkot waar ik de laatste 2 weken heb doorgebracht. Een zalige plaats op deze aarde!!! Een plaats met workshops, amazing mooie natuur en nog belangrijker, erg mooie mensen! Waaronder Amit. Een man uit Israel (31) Met hem heb ik veel opgetrokken en we hebben veel diepe gesprekken gehad, over wie we zijn, waarom we hier zijn, hoe het zal zijn om terug te gaan naar Nederland ( hij reist al 9 jaar dus kent het verhaal wel….) zijn we wezen wandelen en zwemmen in de rivier, we hebben uren gechant etc. We voelde allebei erg veel connectie. Alsof we elkaar kennen van een vorig leven….Voelde heel erg speciaal. Ik ben erg blij dat ik hem nog net heb mogen ontmoeten voordat ik India uit zou gaan (zou moeten, want mijn visum verliep… anders had ik handig nog langer willen en kunnen blijven.. maar ik had al geluk dat ik in Chiang Mai toen een 6 mnd visum kreeg ipv 3 mnd, weet je nog?).
Dus later de motor gestald in Bir, de laatste dingetjes geregeld, mensen gedag gezegd en toen met de nachtbus naar Delhi.
Hier in Delhi werd ik opgehaald door Amithab, een man die werkt voor de Indiaase televisie en die ik in Bir tegen was gekomen toen hij de freejump filmde van een man die in de tandem glider zat.
Hij heeft mij meegenomen naar het Imperial Hotel… MEGA luxe.. haha.. daar wilde hij een kamer boeken zodat ik even kon douchen. Dat had ik wel lekker gevonden, maar de wc’s hier waren al zooooooo luxe dat ik dat netjes heb afgeslagen.. haha.. dikke 100 euro als het niet meer is voor een kamer.. haha… Daar hebben we mega uitgebreid ge-ontbijt.
Later zijn we in Delhi wat wezen shoppen. Ik wilde nog wat dingen hebben voor mijn Bollywood workshop, vandaar (geen plek voor souvenirs deze keer.. en ik was ook zo niet in de mood om souvenirs te shoppen.. te verward, te verdrietig om India achter te laten en weer terug te ‘moeten’ naar Nederland, iets wat ik natuurlijk gewoon zelf gecreerd heb..dus lieve familie en vrienden… geen kadootjes deze keer…) en zijn we wezen lunchen.
Tegen het eind van de midag zijn we naar de lotus tempel geweest. Deze tempel is open voor mensen van allerlei geloven en de organisatie streeft na om al deze mensen samen een moment van stilte te laten hebben IN de tempel. Erg mooi!
’s Avonds zijn we naar de film geweest :) Lekker afsluiten met een Hindi film.. zang, dans en domme grapjes.. hihi
Amithab heeft mij toen naar de airport gebracht. Zo lief! Geen gezeul met mijn backpack, geen gezeul met andere dingen, onderhandel met taxi’s etc… Zo fijn!
En toen….Pff… buikpijn… tranen… nog meer tranen.. nog meer buikpijn.. Dan nog maar even bellen met Amit.. nog even internetten.. (wifi overal natuurlijk.. hihi.. moderne tijden) en ja.. wat dan nog meer? Wachten… en toen was mijn vliegtuig daar…
Eenmaal in het vliegtuig heb ik weinig meegekregen. Zelfs het opstijgen heb ik gemist.. whahaha…Slapen, slapen slapen.. was daar. Na een enerverende laatste tijd, na een nachtbus naar Delhi, na een dag in Delhi gelopen te hebben (45 gr) en dan om 04.00 in het vliegtuig was dat het enige wat ik kon.
Opstijgen gemist.. eten gemist en toen nog even een filmpje kijken.. Moskou was daar. Eigenlijk zou ik anderhalf uur tijd hebben, maar dat waren nog maar 20 min (ook de vertraging heb ik gemist..betersssss) En toen was ik daar.. Amsterdam Airport. Mooi hoor zo vanuit de lucht. In december was het wit, nu zag ik zeilbootjes op het water en veel groen.
De vorige keer was ik helemaal hyper toen ik landde.. maar nu niet eigenlijk… Heel dubbel. Ik vind het moeilijk… want de mensen die buiten staan te wachten op mij (lieve papa en mama, lief zusje en lieve Roos met Ian en Joanne) zijn wel hyper en happy… Ik had al eerder gemaild en gesmst dat ik het moeilijk vond.. maar we begrijpen elkaar niet.. en het zal wel goedkomen.. maar ik mis India nu al….Het gemis doet zelfs pijn. What to do…
Effe een plons water in mijn gezicht. Tandjes poetsen.. mezelf in de spiegel aangekeken en toen door de check en ‘naar buiten’ Zo schattig.. Volwassenen staan een beetje af te tasten.. wie zal eerst gaan? Wie zal eerst mogen knuffelen? En toen loste Ian het op.. lekker menneke.. komt gewoon naar mij toegerend.. later natuurlijk iedereen lekker geknuffeld. Fijn iedereen weer te zien! Nog een drankje gedaan en een broodje kaas (thanks mama! En thanks jongen die daar werkte, want ik kreeg een bordje EXTRA kaas.. en ik heb geleerd sharing is caring, ik heb dat mooi gedeeld met iedereen) en bijgekletst over de laatste dingen. Die armbanden waren ook wel interessant… hihi
Roos en the kids gingen nog even vliegtuigen kijken en wij gingen met ons gezin naar Den Bosch, want daar staat het huis van mijn zus. Daar heerlijk gedoucht en frietjes gegeten. (met een kasssoufle.. geen vlees meer voor deze dame.. dus bye bye frikandel speciaal….)
Later ben ik met ons pap en mam doorgereden naar Mierlo daar waar mijn kamer klaargemaakt was. Ook zo lief! De eerste twee dagen hier rondgehuppeld. We zijn naar oma geweest, naar Jan en Willy (ik hoop dat jullie een fijne vakantie hebben!) en naar mijn nichtje. We hebben lekker gezellig gegeten, een ijsje gehaald in het dorp en wat gepraat.
Ik weet dat ik geen sorry hoef te zeggen voor wie ik ben, maar ik kan me goed voorstellen dat het voor jullie lastig is om mij als dochter te hebben…. Als ik weg ben heb je daar je zorgen om.. als ik er ben ben ik niet zo gezellig… Zeker die eerste dagen.. maar het is gewoon niet makkelijk.. Van Azie. Een plek waar ik me zoooooo ontzettend fijn en gelukkig voel.. terug naar Nederland.. daar waar ik vandaan kom.. maar waar ik me soms net een buitenstaander voel, met regeldingen, met mensen die mij niet lijken te begrijpen. Ik hoop dat jullie mij de tijd en ruimte kunnen geven om te zijn wie ik ben.. want het is echt niet makkelijk om hier te zijn…
Al met al gaat het de laatste 2 weken best goed, maar ook nu zit weer ik met tranen over mijn wangen…. 1 jaar en 9 mnd… het maakt je anders…
Ik ben weer aan het lesgeven, iets wat ik nog steeds goed kan, mensen zijn erg blij dat ik er weer ben, iedereen is enthousiast, dus dat is erg fijn. Ik vind het ook nog steeds erg erg erg leuk om te doen! Ik heb de meeste dingen geregeld die geregeld moeten worden, ik heb een afspraak gemaakt om mijn ogen te laten laseren (6 juli is de dag) geen gerommel meer met bril, zonnebril op sterkte en stoffige landschappen waar mijn lenzen niet blij mee zijn, dank zij papa en mama's hulp heb ik ook weer een auto!, ik heb de meeste vriendjes en vriendinnetje weer gezien, morgen een BBQ bij een tante dus daar zal ik de meeste familie weer zien, afspreken met mijn gaia (healing) juf, ik heb al weer een aerobics workout meegdaan in Oisterwijk, alle zumba pasjes weer geleerd, een foto sessie gehad met een mooie foto als resultaat van mijn zus en mij voor onze ouders, een proef motor rij les gehad etc.
Ik houd mezelf dus goed bezig. Vanavond eens kijken ofdat ik nog lekker kan dansen in de stad, Liebrand draait in de Wildeman… so let’s see…
Maar het wil niet zeggen dat ik er ben… het gaat up and down… ik ‘vecht’ iedere dag om te genieten van het NU en ik doe het goed vind ik zelf! Ontbijtje maken, werken, of lessen voorbereiden, alles meteen netjes opruimen, koken, met vriendinnen knuffelen, mijn tijd nemen met mijn muziekjes etc…. dus het komt goed!
Ik hoop jullie allemaal te zien deze 3 mnd! Eens weer live bij te kletsen en ik ben ook erg benieuwd naar wat JULLIE nu bezig houdt!
Ik ben voortaan te bereiken op 06 48 16 52 62, ik woon in Veldhoven dus op de Run en voor Thaise massages ( 1 uur €4O,- (bijv. met accent op rug en schouders of benen en 2 uur (totale lichaams massage) €60,- ) ben ik ook beschikbaar hier op de Run, of bij je thuis.
THANKS voor alle lieve reacties hier altijd! Ik heb het nog even nodig…..
Wish you a lovely weekend!!!
Liefs en een zoen
-
17 Juni 2011 - 12:27
Renate:
Dag Lieve Nathalie!
Ook al hoor ik niet tot je inner circle, toch heb ik met veel plezier en respect je reis gevolgd, dat weet je inmiddels al! Maar dit blog.... roert en raakt me diep! Een teken van herkenning uit de verhalen van Camilo, toen hij na een jaar reizen door OZ terugkeerde in NL.....ik heb helaas zelf die ervaring van het reizen niet! Zie je tijd hier in NL als onderdeel van je reis, leer ervan en sla het weer op in je bagage, want ook dit moet je blijkbaar ervaren als levensles! Ik wens je een hele fijne tijd in NL toe, hoop je nog ergens een keer tegen het lijf te lopen (Harks of een festival komende zomer zal de meeste kans hebben?) en je een knuffel te geven! Ben benieuwd hoe je reis verder gaat verlopen!
Een hele warme groet, Renate
-
17 Juni 2011 - 13:53
Mayo:
Ik wil je gewoon even een dikke knuffel geven!!!!!!!!
xxxxxxxxxxxxx Mayo -
17 Juni 2011 - 17:14
Wilma:
hee Nathalie
Zo dan even een reactie.....Ik vond het reuze leuk fijn gezellig dat ik je even weer mocht ontmoeten in dommelen en heb echt genoten van je reisverhalen...maar ik blijf je volgen en zeg nogmaals geniet ervan.
liefs wilma -
17 Juni 2011 - 18:11
Vivian En Ivo:
Leuk weer iets over je te lezen! Heel veel plezier en suc6 toegewenst komende 3 maanden. Hopelijk met een heerlijke zomer in het verschiet :)
Groetjes Vivian en Ivo -
18 Juni 2011 - 09:16
Peter:
1jr 9 mnd omg. India is wel even anders dan 1,5 jr z-o Azie en Australia wat ik heb mogen meemaken. Maar hoe jij nu terug bent gekomen heb ik ook meegemaakt. Minstens een half jaar heeft het mij geduurd om te 'equaliseren'. Thuis voelt het voor mij nog altijd niet...en er komt dan ook een dag dat ik voorgoed vertrek. Probeer je hoofdje zo veel mogelijk tot rust te laten komen. Met deze omschakelingen heeft het dat écht nodig. Veel plezier en suc6 met alles in het 'hier en nu'. X -
18 Juni 2011 - 12:29
Yvonne:
Hay lieve meid!
Fijn om iets van je te horen. Ik heb de afgelopen dagen veel aan je moeten denken, sterker nog.... ik heb over je gedroomd. Ik kan me echt voorstellen dat je je voelt zoals je beschrijft. Het is zo'n andere wereld, cultuur, mentaliteit. Mag je van jezelf de tijd hebben om te wennen?
Ik stuur je een HELE DIKKE KNUFFEL! en zeg dat alles goed komt! Waar je tegen vecht blijft, wat je accepteerd kan losgelaten worden.
Een dikke KUS! -
18 Juni 2011 - 12:58
Lydia:
Hee Nathalie,
Was idd benieuwd om te horen hoe het nu thuis gaat. Goed dat je dat ook nog even update. Ik hebje toch maar 1 jr en 9 maanden!!! ( zo lang!!) gevolgd. Geef het de tijd ok. Je moet hier weer je draai vinden. Koester wat je hebt meegemaakt dat is voor vele onmogelijk jij het dat iniedergeval In The Pocket! En laat het hier over je heen komen je Ups en je Downs. Dat ben je ook. Het leven aan de andere kant is ook niet te vergelijken met dat van hier. Hier MOET ook zoveel dat is gewoon heftig. Ik hoop je nog een x bij David Lloyd te zien en in real life te spreken.
En een thaise massage zie ik eigenlijk ook wel zitten :-) ( maar mag dat als je zwanger bent ben nu inmiddels 13 wk?)
Maar hoe dan ook, het ga je goed!!!
En je voelt je over een tijdje vast al veel beter!
Liefs Lydia -
19 Juni 2011 - 19:04
Rosie:
LIEFS&KNUFS!!!!! -
22 Juni 2011 - 18:29
Sarieke:
Wow, wat een verhaal, meis. Wat een interne strijd. En zoveel puurheid. Bijzonder om het te mogen lezen.
Liefs, Sarieke. -
23 Juni 2011 - 11:42
Linda:
Hey Nathalie,
Het heeft lang geduurt maar hier eindelijk een berichtje van mij Linda. We hebben elkaar ontmoet in Srinagar weet je nog? Samen met Rob en Nuno. Ik dacht ik zal eens kijken waar Nathalie ergens uithangt maar zie dat je al weer thuis bent. Ik ben nu ook al weer 3 weken thuis zonder Rob want die zit nu in Thailand. Was wel moeilijk om hem weer achter te moeten laten na zo'n geweldige reis samen. Ik ben er een ander mens door geworden. Maar ik ben toch blij om weer in Nederland te zijn. Ik las dat dat voor jou niet geld en dat kan ik best begrijpen. Als je aan het reizen bent voel je je vrij en heb je geen zorgen. Je doet alleen maar dingen waar je zin in hebt en elke dag is weer een verassing en een nieuw avontuur. Ik hoop dat je toch een beetje kunt genieten. Vergeet 1 ding niet.
Door te piekeren vergeet je niet je zorgen........maar wel de kracht voor vandaag.
Heel veel liefs,
Linda.
l.bruijstens@hotmail.com -
23 Juni 2011 - 17:44
Jan En Wil:
Wat een eerlijk en oprecht verhaal. Daar is moed voor nodig geweest. !!!!!! Knap dat je dat zo kunt en doet.
Wij wensen je veel kracht om alles een plaatsje te geven en op een of andere manier toch te kunnen gaan genieten van de tijd dat je in Nederland bent. Kan niet alles tegelijk, elke dag een beetje.
Onze vakantie in het Sauerland is fijn geweest. Het weer is erg meegevallen. Jan is er nog alleen op uit geweest met de racefiets, ca. 65 km., maar het was hem best zwaar(flink bergop-soms 12 % en genieten bergaf) gevallen. Intussen had ik zitten lezen en puzzelen. Verder hebben we een dag met trein en bus rondgetoerd. Bij het arrangement hoorde ook de Sauerlandkarte.
En we hebben één dag een wandeling gemaakt van zo'n 3 uur lopen. Ging overigens goed. Verder stadjes bezocht, terrasjes gepikt en gewinkeld. Het was fijn en weer nieuwe energie opgedaan.
Volgens de specialist mocht ik alles doen en is pijn mijn indicator. De bult zit er nog, is wel minder en zou binnen 3 maanden verdwenen moeten zijn. 18 juli moet ik weer op contrôle. Soms doet het nog pijn. Eigenlijk doe ik weer alles maar let nog wel wat op met zwaar tillen.
Veel liefs, dikke knuffels en XXXXXXX van ons
Jan en Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
