Never boring with Naathje

Daar ligt Naathje dan, met haar linker arm in het gips, op haar bed in Lhasa Guesthouse te kathmandu, jullie deze blog te typen. Share-ing is care-ing

Jep, had vanmorgen mijn vlucht Delhi-Kathmandu, omdat mijn visa eindigde… Time to go…

Laatste dagen in Delhi bij Torun doorgebracht en ook Didi was daar. Torun heeft best veel private stuff happening, dus Didi en ik hebben ook een nacht in een guesthouse in Paharganj (backpackers area Delhi) doorgebracht. Fijne combi

Relaxen at Toruns place (maar je ook een beetje te veel voelen), aardappelpuree maken met Didi´s champignons creatie en quality time met Didi, just before leaving na 6 mnd India.
Hij had een lot of shopping to do en ik heb gewoon ‘vakantie’ en tijd om de laatste 6 (eigenlijk iets meer… vanaf het moment dat ik mijn rug brak..) maanden op een rijtje te zetten en mezelf voor te bereiden op bye bye India. Zo was fijn!

En guess what.. Ik kom om 7 uur something aan op de airport.. heeft Didi’s vlucht vertraging en zie ik hem alsnog nog een keer.. hihi… tijd voor nog een hug!

Ja…. Speciale man… speciale tijd… in de tijd dat hij er voor me was in Oostenrijk, in het ziekenhuis… nu during travelling was het gevoelsmatig niet altijd makkelijk, maar de laatste 6 weken in Bir was echt heel fijn. met mijn vrienden ver weg in Nederland.. is hij diegene waarbij ik meer van mezelf kan laten zien EN hij is diegene die me de spiegel voorhoudt die ik soms nodig heb..

Niet zo veel pilots around.. meer rust.. meer tijd samen, meer tijd om met anderen echt dingen te ondernemen… En ook deze keer kwam hij mee naar het ziekenhuis… jep… Naathje… Brokkenpiloot…

Had een van mijn beste vluchten ooit!!!! Thermiek met 7m/s…. 3200m hoog!! HAPPPPPYYYYYY!!!! En then… my brains shut off too early.. f*ck… helemaal MIJn mistake… totally f#cked up mijn landing… al heb ik gered wat er te redden viel denk ik.. wind van de back (in plaats van tegen de wind in landen..) rijst terrases…heb geluk… had (weer) erger kunnen zijn.. maar heb mijn spaakbeen gebroken.. 6 weken gips (waarvan er 2 al voorbij zijn..pff) en dan misschien wat home-fysio-a-la-Nathalie en dan hopelijk alsnog vliegen in Nepal! Oh Yeah! Pokara… lake side.. Fishtail berg… DREAM DREAM DREAM come true… De condities zijn dan waarschijnlijk niet meer zoooo goed dat ik die SIV course kan doen, maar toch…

Nu dus plan-loos…..
Geen vliegen.. trekkings wordt ook lastig (heb soms toch 2 handen nodig voor balans… voor klauteren.. of iets dergelijks..). Voelt dus al met al goed om hier weer te zijn, maar ook een beetje raar.. weet echt niet wat er gaat komen, maar… leer steeds beter (lees: sneller) te schakelen en dingen te nemen zoals ze komen.
Niet dat het altijd makkelijk is… maar is ben flexibeler geworden de afgelopen 2,5 jaar.. hihi

Zo ook nu.. 1 gipsen arm… 1 mega grote gliderbag en een kleine backpack als handbagage.. van India naar Nepal.. vliegen… guesthouse vinden etc… best een mission, maar mission completed! Succesfully

Ook emotioneel gaat ie goed. Bye bye zeggen tegen India blijft een emo ding voor me.. doet toch pijn in mijn hart en krijg een knoop in mijn maag.. what to do… daarbij bye bye zeggen tegen het vliegen voorlopig… tegen vrienden.. tegen Didi…
Maar ook Namaste zeggen tegen alle nieuwe dingen in Nepal…!

Een groot leermoment was 2 dagen na mijn minder handige landing… We zouden met een hele groep naar Khirganga gaan (Parvatti Valley….) een ride met een jeep, dan een nacht in een hotel met hotsprings IN het guesthouse. De dag erna weer een jeep-ride en een hike van 4-5 uur naar een mega mooie plek in de bergen waar je een mega grote hotspring hebt. En daar dan de dag en nacht blijven en de dag erna terug..

Full power derde chakra… Ik weet dat ik het kan.. ik weet dat ik het wil… ik weet dat ik het echt wel kan.. ook al zit ik pas 2 dagen in het gips, is mijn hele arm gezwollen, geel, groen, blauw en paars, en doet het nog steeds best veel pijn… hoef alleen maar een slaapzak te lenen… en dan toch in Bir blijven…. Goede, wijze, volwassen beslissing.. maar dat blijft moeilijk als ik eerlijk ben… Die momenten baal ik van mezelf.. waarom nog steeds zo ´streng´ zijn voor mezelf….Fysiek disabled zijn……….best moeilijk voor een fysiek actief iemand…. Hihi…

MAAR net die dagen waren er teachings in het Deerpark (Budhistsich centrum) Een engelse budhistische non, die 12 jaar!!!! In een grot gewoond heeft gaf les over emoties, hoe we ze kunnen observeren, waarvoor ze dienen etc … hoe toepasselijk…

Goede lessen en een mooie time-pass. Van 9.00-12.00 en van 14.00-16.00 was ik onder de pannen.. pff… Dan gaat de tijd wat sneller als haast alle vrienden niet around zijn. Mooie vrouw! Sterk! Indrukwekkend! (Jetsuna Tenzin Palmo voor diegene die interesse hebben. Ze heeft wat boeken geschreven en ik denk dat er wel teachings te vinden zijn via youtube)

Gelukkig waren we de dag ervoor nog met een groep naar Barot geweest. Op de Enfields.. whoooopopopopopop!!! SUPER mooie rit in de vallei over de back van de bergen die we zien vanaf Bir take off. Met een mega mooie rivier, bergen, rijst paddies, wolken, meer bergen, bomen, bloemen etc…. Sommige stukken van de weg waren challenging, maar gaaf! Mooie rit! Nu staat mijn Enfield weer in de garage.. wachtend op haar ‘baasje’ die hoopt terug te komen in Oktober

En wat meer??? Ja.. gewoon dat ik het fijn heb gehad in India.. Heb zoooooo veel mooie momenten gehad, fijne mensen om me heen mogen hebben, heb ook veeeeeeeeeeel geleerd wat vliegen betreft.. (nu de landingen nog perfectioneren..) en leer mezelf nog steeds weer beter kennen..life experience… happiness…

Heb namelijk ook mini cross-country gedaan in Bir. De 1e langere vlucht die mensen doen.. Golf-course en de red temple. Het is een paar ranges verder dan de take off. Een bergrange met een ‘golf course’ en een rode tempel. Heen vanaf take off en terug naar het landingsveld is ongeveer 10 km. Niks heel shockends, maar voor mij toppie!!!! Kon de thermals goed pakken. Voelde goede connectie die dag met alles en dacht.. what the heck.. today is the day to go! En…. Het lukte.. en nog terug ook :) Happy.. proud.. anderen mensen happy voor mij!

Verder beter leren thermallen en niet meer bang of stressed als de lucht heel bumpy is.. Als de thermieken groot zijn is de lucht er omheen koud.. een luchtstroom going up, een andere going down.. als je daar doorheen vliegt is het best beweeglijk (Bumpy) maar voel me steeds happier en zekerder in de lucht. Hoop dat als straks mijn hand beter is ik snel weer happy ben in tha air!!! Maar zal wel, na afgelopen september kon ik mijn mind ook setten, dus nu vast ook!

Denk er over om misschien ook nog een keer 10 dgn te gaan mediteren.. heb nu toch tijd..lol.. en is ook wel goed voor me denk ik.. Vipassana.. of met een goedkope vlucht up and down naar Thailand.. voor de monestary in het bos.. waar ik ´laatst´ ook was…

Blijf toch iemand die full power ergens voor gaat. En ik geloof dat dat een erg mooie eigenschap is, maar blijkbaar moet ik het rustiger aan doen (rug… nu mijn arm…boodschap?). Sinds ik vlieg vind ik het moeilijk om een dag te missen.. om een boek te lezen.. te luieren.. niets te doen… want ik wil beter leren vliegen.. en dat kan alleen door te DOEN… en soms ben ik moe (van vliegen.. of van wachten op de start plaats voor goede wind met volle bak zon op je koppie de halve dag.. buiten zijn de hele dag etc) maar toch kan ik die rust niet nemen/geven/vinden…. Wat ik eerst beter kon (na Thailand bijvoorbeeld.. de meditatie.. massage.. zwembad…) Misschien tijd voor bezinning? … hihi…. Misschien wel…

Tsja… werd een veel meer filosofisch verhaald dan verwacht, maar het is wat het is… toch?

Part of my story, maar no worries, want ben wel happy! Ben in Nepal, heb net een (veel te dure…. Mijn god… wat is het hier veranderd..) lekkere pizza op, onder gezelschap van een Portugese man die morgen naar Nieuw Zeeland vliegt voor een maand na een maand Nepal, fijn guesthouse, Pokhara waiting for me, de school waiting for me (waar ik 10 jaar……!!!???? Geleden lesgaf met Koen) etc etc… Life is still very good to me… Al heb ik geen idee wat ik ga doen-zien-beleven totaan 21 sept wanneer ik uitgenodigd ben voor de bruiloft van mijn zus en Bas…. Excited!

Hoop dat jullie dat ook zijn. Met de dingen die jullie bezig houdt (Yvonne… hoe is je examen Aerobics Master gegaan?????!!!!) met de mensen die jullie dierbaar zijn en met de plannen die in jullie gedachten groeien.
Voor nu veel lieve groeten uit Nepal
Ciao ciao!

Internet is VERY VRY VERY slow.. maar ga kijken of ik fotokes kan plaatsen.. anders komen die van de week.. kee?
Toedelssssssss