Tsja.... welke titel zal ik nu eens bedenken?

Namaste my friends back home

Hoe gaat het met jullie? Ik hoorde dat het weer niet zo goed is… Ik stuur jullie bij deze zonnestralen. Hopelijk komt de lente snel jullie kant uit!

Hier in Pokhara is het erg warm!!! (te warm eigenlijk….) overdag en ’s avonds erg lekker!
Toch heb ik besloten.. na lang luisteren ‘van binnen’ en denken en voelen dat Nepal niet het juiste land voor mij is op dit moment.

Het is veranderd hier, ik ben veranderd en ik denk dat ik nog steeds verliefd ben op het land, maar de dingen waar ik juist zo van houd hier zijn nu ver weg. De bergen! Het is erg erg erg bewolkt elke dag en een hele lading stof, vuil, zand hangt in de lucht.. Ergens in de verte tussen de stofdeeltjes kan je soms de zo mooie bergen zien.

Trekkings maken, weken in de bergen lopen, gaat niet nu ik mijn arm in het gips heb. Tuurlijk kan ik wandelen. Haha.. Rugzak op en gaan, maar áls ik een keer uitglijd en een steuntje nodig heb, kan ik mezelf niet opvangen.. te gevaarlijk.. want ik wil dat mijn arm goed geneest.

Voor het paragliden is het seizoen eigenlijk zo goed als over en ik moet officieel nog 3 weken in het gips.. Dan start haast het regenseizoen.. en dan wordt het vliegen nog minder haalbaar.

Daarom.. na goed voelen, denken, luisteren, overdenken .. ga ik straks een ticket boeken naar Thailand om dinsdag de 1e daar te starten met 10 dagen stilte meditatie in Wat Suan Mokkh. De plek waar ik al een keer eerder de retrait gedaan heb.

10 dagen stilte, meditatie, bezinning, lezingen, natuur en lief zijn voor mezelf. Goed, gezond eten dat met liefde klaar gemaakt wordt en daarna ben ik fysiek ook weer vrij. Gips mag er dan af en dan denk ik dat ik terug ga naar Chiang Mai.

Laat mezelf verwennen met massages, sporten in de gym. Mezelf tijd geven om alle kracht weer terug te laten komen in mijn arm, pols en hand, relaxen in de zon bij het zwembad, Louis weer opzoeken, misschien (als het gaat..) een massage cursus doen in Thaise olie massage en een dansje maken in de reggae bar… Plannen.. :)

En dan naar Europa.. Gerlitzen.. Of Bulgarije.. of misschien Turkije.. vliegen.. step by step.. en dan nog meer vliegen!!! Of toch ergens werken??
Nog steeds niets concreet.
Plannen genoeg, maar eerst NU. NU heb ik de rust gevonden om deze beslissing te maken en het voelt erg fijn!

De eerste dagen hier was ik happy, maar had niet echt rust..
Heb Budhanath bezocht, foto’s gemaakt, naar Pokhara gereisd met een mini-busje, vrienden weer gezien die ik in India ook ontmoet heb, de flying scene gevoeld, naar het landingsveld gelopen en daar rondgehangen, pizza gegeten, kaarten geschreven, Global Collegiate School bezocht, daar waar ik al weer bijna 10 jaar! Geleden lesgegeven heb, een dansje gemaakt op een trance festival (3 daags festival buiten het centrum.. maar ik ben de laatste dag een paar uurtjes gegaan.. scheelde me 100 dollar en met mijn arm kon ik zowiezo niet zo lang dansen..) maar deze keuze geeft meer rust en happines.

Dus… De volgende blog komt uit .. tatattatata.. THAILAND :) Misschien nog vóór de meditatie, en anders erna, maar dan weten jullie in ieder geval waarom het langer stil blijft.

10 dagen dus geen nieuws, maar IK blijf het wel heel gezellig vinden als jullie hier iets achter laten, of op facebook, of in mijn inbox.. haha ;)

Tsja… dat was het weer..

•Pap en mam, ik hoop dat jullie genoten hebben van jullie feest. In gedachten was ik bij jullie! Hoop dat het gebak van achter de kerk lekker was.. hihi.. En gewoon dat het gezellig was.
•Lieve zus.. geniet van je voorbereidingen! Ik ga een jurk laten maken denk ik in Thailand.. hihi
•Lieve Sabine.. Ik stuur je een hoop liefde en zal speciaal in Wat Suan Mokkh voor jullie gaan zitten :)
•Lieve Roos.. mis je.. Wens dat je lekker gaat met je opleiding
•Lieve Mark.. Thanks voor je reactie op mijn vorige blog. Emoties.. ja.. ze zijn er voor een reden, maar soms blokkeren wij ze.. onderdrukken of verstoppen ze. ‘negatieve’ emoties hebben we óók nodig, want die kunnen transformeren in de ‘positieve’ emoties. Het een staat niet los van het andere.. al denken wij mensen vaak van wel.. Balans is dan weg.. ik kan alleen maar tegen je zeggen.. probeer je moeder liefde te sturen. Misschien niet face to face, als dat te moeilijk is, omdat je haar niet kan begrijpen en omdat ze andere emoties in jou naar boven haalt, maar misschien in gedachten. Loving kindness meditation. Want dat is wat ze nodig heeft; liefde. Probeer het voor een tijd. Ga zitten.. elke dag een 15 min ofzo.. Stuur liefde naar de mensen van wie je houdt, dan naar de mensen die neutraal voor je zijn, en dan bijv. je mama. En vergeet jezelf niet!!! Hoe meer je dit leven aan karma ‘op kan lossen’ hoe minder je jullie hebben te leren een volgende keer, want for sure.. she will be back somewhere, somehow another time.. je kan het kanjer. En weet je wat, IK stuur je ook LIEFDE!!! Easy for me ;) want jij zit in mijn binnenste kringetje!
•Lieve Jan en Willy, sorry voor nog steeds geen persoonlijke e-mail, maar ook ik stuur jullie liefde en ben elke keer weer blij met jullie berichtje
•Lieve Edwin, toi toi toi met de studie en daarnaast GENIET van je ‘nieuwe’ ogen en je kids! Don’t forget to ENJOY in busy times van de kleine dingen in het leven
•Lieve tante Maria. Het is al een tijdje ‘stil’ vanuit Walik. Ik weet dat je mijn blog leest.. ik hoop dat geen nieuws goed nieuws is. In ieder geval een dikke hug van mij voor mijn peet tantetje!
•Lieve alle andere mensen. Thanks weer voor het lezen van mijn verhaal en tot de volgend keer! Geniet van je dag! XXX

PS: foto's opladen gaat op de een of andere manier niet... heb andere aoftware nodig, maar het duurt erg erg erg lang om die weer te downlaoden.. wordt vervolgd met beter internet in Thailand.