Weer veel meegemaakt hier in Incredible India - Reisverslag uit New Delhi, India van Nathalie Meert - WaarBenJij.nu Weer veel meegemaakt hier in Incredible India - Reisverslag uit New Delhi, India van Nathalie Meert - WaarBenJij.nu

Weer veel meegemaakt hier in Incredible India

Door: Nathalie

Blijf op de hoogte en volg Nathalie

06 Februari 2010 | India, New Delhi

Heu hey allemaal

Na een dag of 10 geen mogelijkheid gehad te hebben tot internet volgt hier nu dan weer een update.
In de laatste plaatsen geen internet te bekennen.. maar hier wel.. en ook een ATM gevonden.. pff… was bezig met de laatste roepies en ook geen money changer te vinden.. maar… ik kan weer even vooruit.
Heb de laatste dagen weer veel meegemaakt Hier in Incredible India..hihi

Zal bij het begin beginnen….
Na de laatste mail in het ‘internetcafe’ in Maheswar de dag erop met Yoyo, de man uit France, met de bus naar Mandu gegaan. Een hele onderneming… haha.. voor een km of 60 ben je al gauw minimaal 3 uur onderweg.
De bus stopt overal om mensen (en soms wat geiten) op te pikken, we moesten een paar keer overstappen op een andere locale bus, af en toe chai (thee) pauze etc
Al met al verveel je je nooit hier en das ook wel weer leuk. Zeker omdat 3 uur niet zo lang is.

In Mandu aangekomen een guesthouse gevonden bij mensen thuis. Okay dus. Basis maar redelijk schoon en goekoop.
Tijdens het eerste rondje Mandu kwamen we bij een Ashram uit, daar kwamen we een jongen tegen die ons uitnodigde voor het verlovingsfeest van zijn zus.
Trouwen is super super super belangrijk hier in India (nog steeds arranged marriage) en dus ook de verlovingsceremonie is erg belangrijk.

De tweede dag stond er dus een ‘feestje’ op het programma.
Leuk om mee te maken! Een hele ceremonie met de ouders en de schoonouders, de zussen, broers etc. Met allerlei rituelen die gedaan moeten worden voor een goed huwelijk. Van het geven van tika’s (de rode stip op het voorhoofd) tot offeringsrituelen, eten van bepaalde zoetigheden, saris geven etc.
Snap niet alles en vind het nog steeds ‘lastig’ om te zien dat bij alles mannen en vrouwen zo ontzettend gescheiden zijn en gehouden worden, maar ja.. That’s me
Erna met z’n allen gegeten en dat was dat.. haha….
Geen feestje, muziek, dansen of what so ever.. Moet zeggen dat wij in Holland het beter doen.. hihi.. maar het was een leuke ervaring hier in India.

Dag erna een fiets gehuurd om sight seeing te doen. Het is best heuvelachtig hier en de fietsen die in de verhuur zijn zijn nog minder goed dan de gemiddelde studentenfiets, maar a la.
De hoofd ruines zijn echte ruines met zo’n 250 roepie entree (meer dan wat ik betaal voor een nachtje basic guesthouse) en zo’n 100 roepie fee voor het maken van foto’s, en veel mooiere en betere bewaard gebleven tempels en tombes zijn gratis?! Dus die hebben wij bezocht. India?!
Als je er één gezien hebt heb je ze eigenlijk allemaal wel gezien, maar het was een lekker dag. Op de fiets, door het landschap, wat ruines bekeken, wat chai gedronken, foto’s gemaakt etc.

Ook kwam ik hier mensen tegen die ik eerder in Nepal trof. Gezellig bijgekletst en elkaar weer wat tips gegeven. Leuk!

Na een week met Yoyo opgetrokken te hebben ben ik na Mandu op weg gegaan naar Ajanta, daar waar beroemde caves zijn.
Niemand kon precies vertellen wat de handigste route is of welke bus nou precies tot waar gaat. Ook in de de lonely planet kon ik niet echt een antwoord vinden. Op de kaart gekeken en zelf een kleine planning gemaakt en later dus maar op de bus gesprongen in hoop van zegen. Na al weer 5 mnd! Word je een stuk makkelijker in dat soort dingen.
Moet zeggen dat het noorden van India goed te bereizen in, maar het vervoer in midden in is echt veel slechter geregeld.
Daarnaast spreken de mensen haast geen engels, er zijn geen internetcafeetjes of travel agencies, de wegen zijn slecht, afstanden tussen de plaatsen zijn veel groter, de accommodatie is in verhouding met de kwaliteit en de grootte veel duurder en viezer, maar welmet levende vriendjes (kakkerlakken, gekkos’s) etc etc, maar ja… Er zijn wel een paar plaatsen echt de moeite waard en ook dit is weer een ervaring op zich!

Na een uurtje of 8 in de bus gezeten te hebben en 3x overgejumpt te zijn op een andere bus, was ik bijna in Jalgaon. Mijn tussenstop voor Ajanta.
Totdat een man met mij begon te praten en vroeg of ik alsjeblieft zijn gast wilde zijn.
Ik even getwijfeld, want ja, ben en blijf een vrouw alleen, maar ik had een goed gevoel en ik wil ergens ook wel India zien in plaats van alleen maar de toerist uit te hangen door in guesthouses te slapen.
Ben dus ingegaan op zijn aanbod en heb 2 nachten bij deze Indiaase man en zijn familie doorgebracht!
Heb ongeveer al zijn familie, kennissen, vrienden en de vrienden, kennissen, familie van zijn vrouw gezien en die van zijn zoon.. haha.. en daar weer de ouders en de vrienden van!
Overal waren de mensen zo ontzettend lief! Overal chai. Overal eten. Overal fotoshoots, overal hetzelfde verhaal.. hihi

Ze hadden nog nooit contact gehad met iemand uit Europa en waren zoooo blij en zo trots! De man heeft me met zijn motor overal rondgeshowt.. haha
Veel kinderen kwamen kijken en giechelen.. sommigen waren bang en begonnen te huilen..ach germ.. Net zo iets als zwarte piet bij ons….
Een paar vrienden van zijn zoon spraken goed engels en gingen overal met mij mee om alles te vertalen.

Heb het boekje gebruikt dat Danielle gemaakt heeft om mijn familie en vrienden te laten zien, uitleg te geven over ons huwelijk, over het samenwonen en kindjes krijgen zonder huwelijk etc. Daarnaast dacht haast iedereen dat Holle Bolle Gijs van de Efteling waarmee Kim op de foto staat een God is.. hihi

Ook hebben ze de woonkamer omgetoverd tot een aerobics ruimte. Met muziek uit een laptop hebben we flink gedanst. Nadat ik verteld had wat voor werk ik doe in Holland…… Was dat het eerste wat ze wilde zien.
Daarna heb ik een paar mensen zo gek weten te maken dat ze ook gingen dansen.. hihi…. Heerlijk!

Ze wilden me graag een hele week houden volgens mij, en me adopteren als dochter, maar ook al is iedereen zo ontzettend lief, ik wilde graag weer door, want het is ook wel vermoeiend al die thee, foto’s en verhalen. En tjsa.. ik kom toch echt uit Nederland en wij zijn ook op onze eigen ruimte, eigen tijd en privacy gesteld.
Daarnaast.. the time flies.. ben al weer over de helft van mijn India Visa en heb nog zo veel dingen die ik graag wil zien.

Na de 2e nacht, de 3e dag nog wat families blij gemaakt met een bezoekje en erna met een van de vrienden van de papa meegeweest naar zijn geboorte dorp. Ze hadden een jeep geregeld en zo veel mogelijk mensen ingeladen. Zooooo leuk om te zien hoe ontzettend trots deze man was! Ook wel raar, maar toch.
In het dorp zijn huis gezien, het huis van de ouders van de mama van het gezin en ook daar weer gegeten en aan de chai.
De oma had speciaal zoete paratha gebakken , omdat ze wisten dat ik kwam.
Erna de school bezocht en alle klassen langsgeweest. Ze waren zo trots! Een blanke vrouw die hun school bezoekt! Wauw!
Grappig ook dat ze denken dat alle blanken uit Amerika komen… Heb geporbeerd ze uit te leggen dat dat niet zo is.. maar of het kwartje gevallen is?
Na een hele fotosessie mocht ik iets op papier zetten over hoe ik denk over de school etc.

Daarna ben ik overladen met kadoos, bloemen en 2 sjaals! Ook zo aardig, maar voelt wel raar. Heb niks gedaan.. alleen maar rondgelopen en hallo gezegd. Ze vinden het gewoon indrukwekkend als iemand uit Europa op visite komt in hun dorp. Gewoon een blanke in hun dorp!
Alles maar gewoon over me heen laten komen, 100 keer gelachen voor de camera en de kadoos in ontvangst genomen. Heel lief! Maar… ik snap Indiaase mensen niet altijd helemaal….grote porseleinen beelden zijn heel attent maar niet echt heel erg handig in mijn backpack?!

Ze hebben me erna helemaal met de jeep naar Ajanta gebracht. Super luxe voor mij, in plaats van tig hobbel bussen, gezellig met de jongens gekletst en een lekkere lunch onderweg.
Daarna afscheid genomen. Wist niet dat Indiaase mannen zo gevoelig waren! Echt iedereen moest zo ontzettend huilen…. Grote druppels, grote horte en stoten en nog meer tranen. Word nu overladen met smsjes…

I drink tv while watching coffee, I wash mobile while talking on my shirt, I switch off the bed and lay on my lights. That’s how I go stupid when I miss you
Of: saw today all the photographs. They are really really good. I feel happy while seeing these one of the most happiest moments of my life. Take care.

Kortom: weer een mooie ervaring rijken en nieuwe vrienden gemaakt. Voor mij misschien wel makkelijker om weer verder te reizen dan voor deze mensen en kids. Ik ben natuurlijk gewend aan het aankomen in een plaats, vrienden of kennissen maken en weer verder gaan, want dat is wat reizen vaak is… Voor hen is het zooooo anders, maarja… Ook dat is het leven.

In Ajanta de caves bezocht. In deze grotten m’n ogen uitgekeken! Ontzettend indrukwekkend. Maar goed dat de Engelsen ooit India hebben willen bezitten, want zij hebben deze grotten ‘her’ontdekt.
Ben vroeg op pad gegaan om alle dag toeristen voor te blijven en heb heerlijk op het gemak een dikke 3,5 uur rondgewandeld, foto´s gemaakt en me verbaasd over de grootte van het hele gebeuren.

Nu de bus naar Ellora genomen en de eerste dag relaxed doorgebracht.
Naar een heuvelachtig punt gegaan voor de sunset en een goede thali gegeten.
De dag erna de caves bezocht. Dacht dat ik hetzelfde ongeveer kon verwachten als in Ajanat, maar dit was zooooo anders intens.
7.30 ’s ochtends binnen gegaan en om 18:00 mee gesloten. WAUW!
Er zijn hier Jheen, Hindu en Budha tempels. Alle tempels zijn helemaal, maar dan ook helemaal uit 1 grote rots gehouwen en sommige nog groter dan een gemideelde Katholieke kerk!? Intens

Sommige grotten hebben een super mooie resonantie. Als je daar Ohm chant bijvoorbeeld wordt die mantra super mooi versterkt.
Een lokale jongen heeft me ook nog een paar grotten laten zien waar echt niemand was. Ze liggen niet op de standaard route, dus als je de weg niet weet vind je ze niet. Lucky me!

Daar ook Liam ontmoet uit de States. Samen door Ellora Caves gelopen, veel gelachen, foto’s gemaakt, lange tijd in een hele mooie Budha cave gezeten en genoten van de stilte en gekletst.
Mijn plan was om naar Nashik te gaan, hij had geen echt plan en nu zijn we samen naar Nashik gegaan. Gezllig!

Net wat rond gelopen in deze intense stad en een verse ananas gekocht en laten schoonmaken... Heerlijk!
Ben steeds meer onderweg naar het zuiden.. het sordt dus steeds warmer (sorryyyy) en dus meer en beter vers fruit. Zalig!
Ook Nashik ligt aan een heilige rivier, ook hier zijn ghats en puja’s. Plan is ommorgen nog meer rond te lopen, tempels te bezoeken en let´s see wat nog meer.

Ben blij dat ik in ieder geval weer wat contact met jullie heb kunnen maken, de berichtjes kunnen lezen en jullie op de hoogte hebben kunnen brengen.
De volgende stad wordt Mumbai, dus internet geen probleem daar.. haha…

Voor nu heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel liefs!
XXX

  • 06 Februari 2010 - 10:16

    Papa En Mama:

    Hoi lieve Nathalie. Fijn weer iets te lezen. Wat een belevenis om bij zo,n huwlijk uitgenodigd te zijn.Mooie foto's van de grotten had ik op internet al gezien, maar met jou erbij natuurlijk niet.Ik had je een sms gestuurd vrijdag 5februari wil graag weten of je die gehad hebt.Verder nieuws via de mail. liefs en knuffels

  • 06 Februari 2010 - 19:50

    Jan En Wil:

    Hoi Nathalie,
    eerst kom ik even terug op je vorige mail, want als je terug in Nederland bent mag je voor ons een schilderij maken. Geweldig die olifant !!!.
    Daarnet je mail gelezen en er ontzettend van genoten. Ook weer super foto's. Zo te zien ben je aardig uit de schoolbanken gegroeid. Die meisjes bij het verlovingsfeest zien er nog erg jong uit. Klopt dat ? Wat is zo ong. de leeftijd waarop ze daar verloven en trouwen ? Zo te zien hangen ze aan je lippen. Fijn dat die mensen zo genieten van jouw aanwezigheid.
    Ben nog steeds niet helemaal opgeknapt van de griep. Hoest nog en ben vlug moe. Vanmiddag naar een feest in Limburg geweest, schoonzusje werd 75, was gezellig maar blij dat we weer thuis zijn.
    Morgen vieren we mijn verjaardag en maandag gaan Jan en ik voor een midweekje naar Burgh Haamstede(Zeeland) in een huisje van Landal. Even lekker ertussenuit. Wandelen, lezen, openhaardje aan, glaasje erbij etc. etc.
    Blijf lekker genieten en wij mogen hier meegenieten.
    Lieve, dikke knuffel van ons en tot de volgende keer.

    Groetjes Jan en Wil


  • 07 Februari 2010 - 16:01

    Lydia:

    Wat een verhaal! Echt super! Ben stiekem een beetje jaloers thuis op de bank met enorm saai weer hier :-(
    Maar het is je gegund hoor! Veel plezier alvast met het volgende avontuur. Liefs Lydia

  • 08 Februari 2010 - 09:39

    Rosie:

    handkiss!!!!!!!!!!!! heerlijk verhaal weer vrouwke xxxxxxxxxxxxxxxx

  • 08 Februari 2010 - 17:20

    Carmen:

    He Nathalie!!
    Ja dat is lang geleden. Weer geweldige verhalen hoor en wat een vrijheid! Kun jij nog wel terug naar ons kleine landje? Ik wens je weer veel mooie momenten op je verdere
    reis en groetjes van Carmen

  • 10 Februari 2010 - 12:12

    Yvonne:

    Hay Nathalie,

    Wat maak je toch veel mee. Als je al wat extra zelfvertrouwen kon gebruiken dan heb je nu wel een enorme overlading aan waardering gekregen! Bizar maar leuk lijkt me... De foto's corresponderen mooi met je verhaal hi hi... eten,drinken,eten,en lachen.
    Fijn om te lezen dat het goed met je gaat enne... mooie foto's!

  • 12 Februari 2010 - 20:38

    Edwin:

    Heerlijk om je verhalen te lezen. Ik kan me levendig voorstellen hoe je daar aan het rondlopen bent en je intens kan genieten van alles dat je meemaakt. Heerlijk om vanuit je geschreven woorden je lach tevoorschijn zien te komen.

    Enjoy.

    Liefs, Edwin

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nathalie

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 179
Totaal aantal bezoekers 162096

Voorgaande reizen:

04 September 2009 - 04 Juni 2011

Dream come true

03 December 2007 - 04 December 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: