Wat ben ik toch een gelukkig mens
Door: Nathalie
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
16 Oktober 2011 | Nederland, Mierlo
Zo veel mooie dingen gebeuren en zijn er gebeurd in mijn leven de laatste weken en de laatste dagen!
Ik ga voor jullie even terug in de tijd.
Oostenrijk, Westendorf.
Na het ongeluk heeft Didi amazing goed voor me gezorgd, heb ik nog een keer rontgen laten maken in Inssbruck en later zijn ons pap en mam gekomen. Jan en Willy waren op vakantie in het Zillertal en die zijn ook een keer op ziekenbezoek geweest en later hebben mijn ouders met hen nog lekker wat gewandeld. Gezellig!!!
Papa heeft nog een tandemvlucht gemaakt met Didi en wij zijn met z'n zessen lekker uit eten geweest.
Al met al dus een goed leven!
Zaterdags was het nog mega lekker weer, zondags was het wat grijs en nat en maandag was het WIT!!!!
De eerste sneeuw van deze winter!
Didi en ik zijn die dag nog met de gondel omhoog gegaan. Niet heel slim misschien, maar wel heel erg mooi daar op die glibberige sneeuw.. haha..
Goed zijn hand maar vastgehouden, want was toch wel bang om te vallen... Maar onszelf verwend met wat warms en wat zoets :)
Dinsdags was het toen tijd om afscheid te nemen... Ook al reis ik al weer een tijdje, het blijft lastig. Heb een heerlijke tijd gehad in Westendorf!
En toen in de auto terug naar Nederland. Een auto-zit-en-lig-marathon die we gewonnen hebben!
Mama reed mij zeg maar en papa reed mijn auto naar Mierlo.
En vanaf toen ben ik hier! (alweer bijna 4 weken)
Heel erg fijn om helemaal te kunnen focussen op het herstel.
Er wordt hier goed voor me gezorgd!
In de tussentijd ben ik begonnen met mensendieck therapie, waarbij ik momenteel 3x per week een uur in de fitness hang (squatten met 20kg in m'n nek gaat al! En vrijdag had ik een nieuwe oefeningen, squatten met een stang van 5 kg en 3,75 kg aan 1 kant.. aan de andere kantr niet.. PUUR stabilisatie dus).
Best hard werken dus, maar het resultaat is er ook naar.
Daarnaast mag ik thuis nog 2x per dag stabilisatie oefeningen doen op een oefenbal.En ik probeer veel te wandelen, want dat is ook erg goed voor de botaanmaak.
Ook ben ik hier naar het ziekenhuis geweest voor nieuwe rontgen, en de specialist hier was tevreden. Hij gaf aan dat het er goed uit ziet. Dat mijn wervels nog steeds netjes op elkaar staan! Jeuh!
Dat betekent ook dat ik steeds meer en langer dingen kan én dat ik weer in plaats van dag tot dag aan het leven ben weer meer aan het plannen ben gegaan.
Spullen uitzoeken die ik nog had opgeslagen, met vrienden wat meer afspreken omdat ik weer zelf kan en mag autorijden, en een ticket zoeken voor India....
En toen de stoute schoenen aangetrokken en dat ticket geboekt!
26 oktober vlieg ik weer naar Delhi
This girl goes on!
Daarnaast probeer ik natuurlijk om te kijken wat ik hier nou van moet leren. Ik geloof namelijk dat dingen gebeuren voor een reden, dat wij levenslessen te leren hebben en dat er zich voorvallen voordoen zodat we die lessen kunnen leren.
Misschien dat ik met mijn positiviteit daar soms overheen stap, dus ik probeer wel echt daar bij stil te staan...
Maar dat weerhoudt me er niet van om toch weer erg uit te kijken naar volgende week woensdag!!!!!!!!
Tot die tijd blijf ik hard door trainen om nog meer te herstellen én om te genieten van Nederland.
Het kikkerland waar een aantal heel lieve mensen wonen!
Nog her en der wat afspreken met vriendinnen, nog genieten van het gezelschap van ons pap en mam, nog een keer The Voice of Holland kijken, uit eten gaan met mijn zus, haren laten knippen door mijn nichtje en wat van die dingen meer.
Volgende week nog een keer naar Den Haag (duimen jullie mee.... ik heb een aanvraag liggen voor een 6 mnd visum........... cross tha fingers... zou het echt zuur vinden als ik maar 3 mnd krijg....zeker omdat al mijn reisvrienden 6 mnd hebben en we Enfield plannen hebben.... heb eigenlijk geen zin om wéér mijn plannen te wijzigen doordat de omstandigheden roet in het eten gooien.. let's see)
En dan ga ik jullie weer op de hoogte houden van mijn leven daar.
Voor nu zou ik zeggen, geniet van de mooie herfstdagen (was echt mooi en lekker in de zon in het bos en op de hei vandaag!!!) en geniet van de voorbereidingen voor de feestdagen!
Veel liefs!
Pap en mam: thanks nogmaals voor al jullie lieve hulp!
Jan en Willy: toi toi toi voor morgen... Ik hoop dat er een uitslag volgt waarmee jullie verder kunnen
Roos: THANKS for being my friend. Nu al zin in vrijdag!!!!! ;)
Sabine: Still cross my fingers for you
Mark: Sleep well
Yvonne: ik hoop dat je een beetje van de schrik bekomen bent, en ik heb je toegevoegd op skype
Ik ga voor jullie even terug in de tijd.
Oostenrijk, Westendorf.
Na het ongeluk heeft Didi amazing goed voor me gezorgd, heb ik nog een keer rontgen laten maken in Inssbruck en later zijn ons pap en mam gekomen. Jan en Willy waren op vakantie in het Zillertal en die zijn ook een keer op ziekenbezoek geweest en later hebben mijn ouders met hen nog lekker wat gewandeld. Gezellig!!!
Papa heeft nog een tandemvlucht gemaakt met Didi en wij zijn met z'n zessen lekker uit eten geweest.
Al met al dus een goed leven!
Zaterdags was het nog mega lekker weer, zondags was het wat grijs en nat en maandag was het WIT!!!!
De eerste sneeuw van deze winter!
Didi en ik zijn die dag nog met de gondel omhoog gegaan. Niet heel slim misschien, maar wel heel erg mooi daar op die glibberige sneeuw.. haha..
Goed zijn hand maar vastgehouden, want was toch wel bang om te vallen... Maar onszelf verwend met wat warms en wat zoets :)
Dinsdags was het toen tijd om afscheid te nemen... Ook al reis ik al weer een tijdje, het blijft lastig. Heb een heerlijke tijd gehad in Westendorf!
En toen in de auto terug naar Nederland. Een auto-zit-en-lig-marathon die we gewonnen hebben!
Mama reed mij zeg maar en papa reed mijn auto naar Mierlo.
En vanaf toen ben ik hier! (alweer bijna 4 weken)
Heel erg fijn om helemaal te kunnen focussen op het herstel.
Er wordt hier goed voor me gezorgd!
In de tussentijd ben ik begonnen met mensendieck therapie, waarbij ik momenteel 3x per week een uur in de fitness hang (squatten met 20kg in m'n nek gaat al! En vrijdag had ik een nieuwe oefeningen, squatten met een stang van 5 kg en 3,75 kg aan 1 kant.. aan de andere kantr niet.. PUUR stabilisatie dus).
Best hard werken dus, maar het resultaat is er ook naar.
Daarnaast mag ik thuis nog 2x per dag stabilisatie oefeningen doen op een oefenbal.En ik probeer veel te wandelen, want dat is ook erg goed voor de botaanmaak.
Ook ben ik hier naar het ziekenhuis geweest voor nieuwe rontgen, en de specialist hier was tevreden. Hij gaf aan dat het er goed uit ziet. Dat mijn wervels nog steeds netjes op elkaar staan! Jeuh!
Dat betekent ook dat ik steeds meer en langer dingen kan én dat ik weer in plaats van dag tot dag aan het leven ben weer meer aan het plannen ben gegaan.
Spullen uitzoeken die ik nog had opgeslagen, met vrienden wat meer afspreken omdat ik weer zelf kan en mag autorijden, en een ticket zoeken voor India....
En toen de stoute schoenen aangetrokken en dat ticket geboekt!
26 oktober vlieg ik weer naar Delhi
This girl goes on!
Daarnaast probeer ik natuurlijk om te kijken wat ik hier nou van moet leren. Ik geloof namelijk dat dingen gebeuren voor een reden, dat wij levenslessen te leren hebben en dat er zich voorvallen voordoen zodat we die lessen kunnen leren.
Misschien dat ik met mijn positiviteit daar soms overheen stap, dus ik probeer wel echt daar bij stil te staan...
Maar dat weerhoudt me er niet van om toch weer erg uit te kijken naar volgende week woensdag!!!!!!!!
Tot die tijd blijf ik hard door trainen om nog meer te herstellen én om te genieten van Nederland.
Het kikkerland waar een aantal heel lieve mensen wonen!
Nog her en der wat afspreken met vriendinnen, nog genieten van het gezelschap van ons pap en mam, nog een keer The Voice of Holland kijken, uit eten gaan met mijn zus, haren laten knippen door mijn nichtje en wat van die dingen meer.
Volgende week nog een keer naar Den Haag (duimen jullie mee.... ik heb een aanvraag liggen voor een 6 mnd visum........... cross tha fingers... zou het echt zuur vinden als ik maar 3 mnd krijg....zeker omdat al mijn reisvrienden 6 mnd hebben en we Enfield plannen hebben.... heb eigenlijk geen zin om wéér mijn plannen te wijzigen doordat de omstandigheden roet in het eten gooien.. let's see)
En dan ga ik jullie weer op de hoogte houden van mijn leven daar.
Voor nu zou ik zeggen, geniet van de mooie herfstdagen (was echt mooi en lekker in de zon in het bos en op de hei vandaag!!!) en geniet van de voorbereidingen voor de feestdagen!
Veel liefs!
Pap en mam: thanks nogmaals voor al jullie lieve hulp!
Jan en Willy: toi toi toi voor morgen... Ik hoop dat er een uitslag volgt waarmee jullie verder kunnen
Roos: THANKS for being my friend. Nu al zin in vrijdag!!!!! ;)
Sabine: Still cross my fingers for you
Mark: Sleep well
Yvonne: ik hoop dat je een beetje van de schrik bekomen bent, en ik heb je toegevoegd op skype
-
16 Oktober 2011 - 21:10
Zussie:
nog een weekje van je genieten en dan zien we je weer in september........
maar zaterdag dan zie ik je nog dus het afscheid nemen doen we dan wel weer.
kuzzie van je zussie -
19 Oktober 2011 - 14:26
Jan En Wil:
Hoi Nathalie,
Fijn dat je zo gelukkig bent en dat je weer naar jouw geliefde India kunt gaan. Wie had dat gedacht na die val die jij gemaakt hebt. Je bent inderdaad van 80 jaar weer bijna terug bij je eigen leeftijd. Zou wat zijn hé als dat in gewone situaties ook mogelijk zou zijn !!!
Vanmiddag nog bij Jan geweest. Hij had een goede nacht gehad en heeft momenteel weinig of geen pijn. Nog wat prikkelingen in de voeten en benen. De pillen met morfine slikt hij nog wel maar de andere pijnstillers had hij vandaag toe nu toe niet nodig gehad. Wel moet hij nog 4 dagen daar blijven voor de behandeling met antobiotica en eenmaal thuis nog terug voor nabehandeling. Hoe dat eruit gaat ziet horen we wel bij ontslag. Ik heb nu pendeldienst met auto en fiets naar Geldrop en mijn plastic regenjasje(voor eenmalig gebruik) in mijn tas kwam vanmiddag goed van pas. Maar het ziet er allemaal weer positief uit.
Veel succes met je voorbereidingen voor volgende week en ik probeer nog even langs te komen.
Liefs, dikke knuffel en groetjes van ons
Willy en Jan -
19 Oktober 2011 - 15:14
Jan En Wil:
Jippie, toch gelukt. We genieten met jou mee, wat fijn voor jou.
Een dikke pakkerd van ons -
24 Oktober 2011 - 16:44
Jan En Wil:
Nog veel succes met de laatste voorbereidingen en we wense je een goede reis toe.
Liefs Jan en Wil -
05 November 2011 - 14:22
Rosie:
beetje laat gelezen hihi smakkkkkk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
