Woorden schieten te kort

Oh Yeah!
She did it!

Thanks voor alle lieve berichtjes!

Ben ik gewon nog een keer, want Naathje is nu dan toch echt aan het einde van haar Camino.
Het plan was om morgen door te lopen naar Muxia, maar ik bljf lekker hier, klaar met lopen :)

De laatste avond in Santiago was gewoon PERFECT!
In de ochtend de ontmoetingen, de mis en het in Santiago zijn.
Vele vele vele emoties, maar het werd steeds beter.

Na een siesta, na een wandel rondje door de stad met Julie afgesproken op het plein voor de kathedraal en nog gewoon gezeten.
Erna naar het tapas restaurant gegaan wat ik al eerder gezien had, maar waar ik te verlegen voor was om naar binnen te gaan (ja, toch.... ik ben ook wel eens verlegen... in een grote stad, met een taal die ik nog steeds niet beheer, toch een vegetarische wens)

Eerst een grote kan sangria besteld, GODDELIJK!
En erna met het menu en wat aanwijzen her en der heerlijke tapas gegeten.
Patates met aoili, krokante brie met een zoetig sausje, tortialla de patates, paddestoelen met knoflook etc etc etc.
MMMMMMMMMMMMmjammie.

Hoor ik achter me 2 dames Nederlands praten, ik spreek ze aan.
En de man die ik in de kerk gezien had, waarvan ik dacht dat hij heeft lesgegeven aan mij op de ALO, je raadt het al, was inderdaad mijn docent.

Hij en zijn vrouw hebben zelf 2 jaar terug de camino op de fiets gedaan en nu hebben ze nog een paar dagen vanuit Muxia, Finisterra naar Santiago gelopen.

Julie en ik eten en drinken aan de bar, zij met een een vriendin aan een tafeltje, maar ze kwamen steeds wat bestellen aan de bar en dan kletsten we wat.

Later komt Meneer vd Loo naar me toe en wil graag voor Julie en mij betalen.........
Daar ik al helemaal emo was van alles (en misschien lichtjes van de sangria) weer tranen. Voel me echt geraakt door alles.
Later schuiven we even bij hen aan tafel en hoor ik meer over hun leven en ervaringen. MOOI!!!!!!! Dank je wel!!!

Dankbaar voor het heerlijke eten en de ontmoeting gaan we naar buiten, weer naar de kerk, daar we wisten dat vrienden hadden afgesproken te meeten, maar natuurlijk waren zij al weg.

Een rondje door de stad wandelen doet ons besluiten de muziek te volgen en wie zijn daar? Jawel, Dirk, Bernhard, Pauline, Nicolas etc!
HEERLIJK gedanst in de straat!
Op de blote voeten, met fijne mensen, een dikke lach op mijn gezicht en in mijn hart!
Ciao Bella, Ciao Bella, Ciao Ciao Ciao! en nog meer Salsa, latino muziek. PERFECT!!!!

Heerlijk gedoucht en (uit)geslapen.
Samen met Julie een soort van hete choco gehad als ontbijt en door naar het pad voor Finisterra.

Sooooooooooooooooooooo!
Na een klein half uur terug in de natuur!
Mega mooi uitzicht op de kathedraal en dan begint het stijgen, stijgen en dalen.
Het lopen valt me zwaar, al is het erg mooi!
In een stadje maken we inkopen en besluiten door te lopen, zodat de volgende 2 dagen wat korter zijn.

Onderweg zien we nog een riviertje en what de ... bikini aan en zwemmen!
Heerlijk het koude water, de druk is eraf, lopen, voelen en zijn!

Na de verfrissing weer verder op pad en we lopen dik 35 km, tot een uurtje of 21.00 hihihi
Ben echt blij als ik aankom! Pfff.

Gister had ik het gevoel dat ik echt alleen wilde lopen.
Veel gedachten, veel gevoelens, veel van alles en in alle rust in de natuur lopen is dan fijn.
Bye bye to Julie en eigenlijk de hele dag alleen gelopen, in gedachten, met mijn mantra´s, met pauzes her en der en gelopen en gelopen totdat ik een perfecte plek voor mijn tentje had gevonden.

Stiekem toch nog best wel wat mensen onderweg en heb niet de behoefte om met hen tijd door te brengen, al zijn het allemaal aardige mensen.

Deze nacht was een van de allerbeste ooit!
Mega mooie plek, met veel bomen, een sterrenhemel waar je U tegen zegt, wind, veel wind, en de maan stralend aan de hemel zoals die in kinderboeken getekend staat.
Wat ben ik toch een rijk mens!

Gister ook weer meer gelopen dan gepland dus vandaag in de vroegte (maar niet meer te vroeg, de zon komt later en het is koud....) aan de laatste kilomters tot hier gelopen.

NIEMAND gezien onderweg tot het laatste stuk.
Natuur, een soort van paarse en gele hei, bomen en daar is ie dan de OCEAAN!

Het raakt me.....
Ik ben echt tot hier gelopen!
WAUW!
Vanuit Geldrop, de plaats waar ik geboren ben.....
Na het afscheid van familie en vrienden in Roos´s dr huis, na een eerste zware dag aangekomen bij mijn peetoom en peettante, na de nachten in mijn tentje, na de verdwalingen in het bos, de nachten bij mensen thuis, de gites, de albergues, de rivieren, maisvelen, wijnvelden, zonnebloemen, beklimmingen en afdalingen........ zie ik de oceaan!
Onbeschijfbaar dat gevoel!

Vanaf daar is het nog een stukje lopen totaan Cee, een wonderschoon stadje en vanaf daar is het nog stiekem best ver lopen tot een Finisterra, maar ik ben er!

En nu heb ik het gevoel dat het goed is
Ik ben aangekomen

Deze plek, met strand, zee, palmbomen her en der, een boulevard, doet meer met me qua rust dan Santiago en heb besloten nog een dagje hier te blijven en Muxia te skippen :)

In het ´zon en maan´ hostel waar ik verblijf vertelden ze me over een ander strand. Hier schijnen meer mensen op het strand te slapen-wonen, muziek en meer pelgrims, dus na een kleine schoonheidsslaap ga ik daar straks eens kijken.

Het is toeristisch hier, maar alle winkels (jawel, zondag) zijn dicht en kan dus nog geen nieuw beltegoed kopen.
Weet dat ik aan jullie denk!

Hierna terug (met de bus!) naar Santiago en dan heb ik de 4e in de ochtend de trein naar Barcelona.
In alle rust, overdag, met het landschap dat voorbij flitst tijd om de camino te overdenken.

Daarna met de boot naar Palma en ik ga zo eens kijken wanneer ik dan terugvlieg naar Eindhoven

Ben bijna thuis! Om jullie te knuffelen, maar heb de langzame stappen ertussenin echt nodig na deze mooie reis!

Veeeeeeeeeeeeeeeeeel liefs