Laatste dagen, dan weer naar home sweet home
Door: Nathalie
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
22 November 2013 | Thailand, Chiang Mai
10 dagen stilte.
Nu weer in de buzzle van Chiang Mai, little busy maar goede stad en vannacht met de bus terug naar Bangkok voor de laatste sapjes, penang curries, shopping en dan richting het Geldropse/Mierlose om te genieten van het kindje wat onze familie komt uitbreiden, de vriendschappen daar en mijn familie.
2 maanden Azië 'maar' deze keer, Ze zijn snel voorbij gegaan,maar wat heb ik het weer GOED gehad.
10 dagen mediteren. Ze waren ZWAAR deze keer! Pff.... haha
Rust, kleine kamer, betonnen bed, houten kussen, muggen, mieren!!!! 2 maaltijden per dag, stilte, yoga allemaal okay.
MAAR dat zitten op een matje was wat andere koek.
Ik wist al dat het zwaar zou gaan worden, mijn koppie was al druk, maar juist daarom ben ik deze keer gegaan. Van uitstel komt afstel, dus ja.
Met de nachtbus van Bir naar Delhi, 1 nacht in Delhi.
Van Delhi naar Bangkok. 1 nacht in Bangkok, dan 1 nacht in de trein van Bangkok naar Chaiya en toen was ik in Wat Suan Mokkh.
Effe een shock voor het hele systeem.
Reizen, vermoeiend.
Tijdverschil, niet veel, maar toch.
Klimaatverschil. Thailand is veeeeeeeeeeeeel warmer dan Noord-India.
Van druk druk druk, naar verplicht het hele systeem naar rust.
Klikt mooi, maar is lastig... haha.
MAAR heb weer veel geleerd.
Over mezelf, over Budhisme en over mediteren.
Heb veel geoefend en goed geluisterd naar de teachings van de Britse monnik. Hij heeft toffe humor! Maar toch, al zitten in het zand op een matje is het soms lastig om een uur lang te luisteren naar een les over dhamma, dhukka, nibanna, anapanassati, vipassana etc etc, maar meestal ging het goed.
1x met een docent gesproken om wat duidelijkheid te vragen over de techniek. Het observeren van de ademhaling en erna tot een dieper inzicht gekomen.
Het blijft lastig. Onze mind wil overal en nergens naar toe, behalve naar de rust en de ademhalings'oefeningen'
Zit je op je matje aan van alles te denken, maar die focus is lastig. Kaas, vriendschappen, mama, feestjes, nog meer kaas en hummus en pesto en pasta vliegen door mijn hoofd. Allerlei reisplannen, een naam voor het kindje waar ik tante van ga worden, oma, vriendschappen, Peru, Bolivia, nog meer kaas etc.
Of onze mind wil slapen. Zit je daar om 4.30 in de ochtend je best te doen om te mediteren, maar soms merk je dat je toch wat indommelt... haha.
Of de mind zegt dat alles flauwekul is en begint allerlei excuses te bedenken, je kniën, schouders en rug, alles gaat zeer doen.
Iemand loopt langs en dan word je zo nieuwsgierig dat je toch je ogen open doet........ hare hare!
MAAR de keren dat het lukte waren aanzienlijk daar. Vaker dan de andere 3x!!! dat ik 10 dgn stilte heb gehad.
Heb echt een nieuw level bereikt. Een nieuwe diepte in mezelf ontdekt.
Sommige sessies waren zo ontzettend diep! Ik kon echt focussen op de techniek, ik hoefde niet te verzitten en wilde zelfs mijn ogen niet open doen.
Dan was de tijd voorbij en moesten we bijv. een groeps-loop-meditatie doen, maar die heb ik geskipt. Gewoon nog een sessie lekker op mijn matje zitten. Zo diep die meditatie dat ik zelfs mijn ogen niet open kon doen als het ware. RUST. WAUW!
Daarna doe je toch een keer je ogen open en de wereld ziet er anders uit lijkt wel.
Alle omlijningen van wat je ziet zijn zo helder! Alle kleuren zijn zo diep! Zo veel meer verschillende kleur facetten zijn zichtbaar voor het oog. Haast te mooi! En zeker in deze omgeving met bananen- kokosnoot bomen, planten, struiken, bloemen etc.
Na de 10 dagen was ik op zich blij dat het voorbij was, want had zo veel plannen nog voor die laatste 2 weken Thailand, maar mijn hart was ook weer verdrietig, want die rust daar, waar je aan gewend raakt is dan zo goddelijk. Dat mijn hart eigenlijk wel wilde blijven.
Misschien ga ik nog wel eens ooit daar naar toe voor 2-3 maanden ofzo....... Maakt me een mooier mens, dat is iets wat zeker is.
Bij de Thaise nonnen :) Mediteren, veel boeken lezen over Budhisme, werken in de tuin, een eigen klein huisje hebben.
Erna met wat mensen gesproken. Grappig, want je deelt de hele tijd met mensen maar je hebt nog nooit met ze gesproken. Grappig om de stem te horen, het accent in het Engels, te horen wie het zwaar of makkelijk had etc.
Sommige mensen mag je gewoon, andere zorgen voor irritatie, ook al ken je ze niet. Gewoon hun energie, of het flip flap flip flap ' stampen' met de slippers, het 'bengen' van de deur, het laten lopen van het water in de wel etc.
Het gaat erom dat je mindfull bent ook buiten de uren op je matje.... Interessant hoe sommige dat wel/niet zijn en wat dat met mijn gevoel doet. (Moet met dit woord altijd aan jou denken Rosi.)
Anyways. Met wat mensen gesproken en toen met de trein naar Bangkok voor nog een dagje en een nachtje.
Later met de nachtbus naar Chiang Mai. Graag had ik met de trein gegaan, maar ze zijn aan het spoor aan het werk. Dus in de file met een lokale bus meer dan een uur naar het buspark noord voor de bus. Meer dan 120 platforms!!!!! Whoeiiiiiiiiiii
Maar, ook hier weer een juiste bus gevonden en redelijk chill op naar Chiang Mai. Het zal nooit een hobby van me worden die busritjes, maar de bussen, de bestuurders en de wegen zijn veel beter dan die in India, dus geen reden tot klagen :)
In Chiang Mai kwam Louis mij ophalen. Je weet misschien nog wel, die Nederlandse man die hier woont.
Ontbijtje gehad, een scooter van hem gehuurd en op weg naar 'mijn' guesthouse aan de andere kant van de stad.
Amarin had alle kamers verhuurd ivm het lichtjes festival (Loi Krathong) maar haar buurvrouw had nog wel een bungalowtje voor me in de tuin :) Want ook al haar kamers waren verhuurd.
En daar zit ik nu dus jullie dit verslag te typen.
In die 10 dagen Chiang Mai (want vanavond vertrek ik dus al weer naar Bangkok) heb ik rustig aan gedaan, maar ook weer veel gedaan. Snap je het nog?!
Met de oma van het gezin een paar keer naar de Chi Qong klas geweest in de ochtend om 6.00 in de tempel. Samen met haar op de fiets. Mooi!
Zij is 73 jaar en nog zo fit en actief en vrolijk! Ze geeft zelfs de les!
Ook erg fijn om te doen! Heel rustig.
We hebben een krathong gemaakt met z'n allen. Een 'plak' stam van de bananenboom (als die vruchten heeft gegeven is die dood) en deze versierd met gevouwen bananenbladeren in allerlei driehoekjes etc en bloemen. Erna kwam er een kaarsje in en 3 stokjes wierook. Deze heb ik met het festival op de rivier ' los gelaten'
Ik ben natuurlijk naar DE avond geweest waar ze alle ballonnen oplaten.
Op de scooter naar het festival terrein.. DRUK..... en erna duizenden ballonnen in de lucht zien gaan.
Heb er zelf natuurlijk ook eentje opgelaten en das altijd mooi!
Veel rondgescheurd op mijn scooter. Naar het centrum, naar de massagesalon voor een goddelijke olie massage, naar de markt voor mijn groentjes, zodat ik zelf wat kon koken, naar Louis's huis om wat te kletsen en zijn nieuwe detox-machine uit te proberen, naar de reagge bar voor een dansje, naar een dans-mandala-workshop, naar een verjaardagsfeestje van een vriend van een vriend die hier woont.
Daar was ik in shock. De jarige job werd 70! Maar als je had gezegd dat ie 50-55 was had ik het ook geloofd!
Veel mooie (van binnen) mensen en heerlijk heerlijk heerlijk gedanst op de live muziek die tijdens een jam-sessie werd gespeeld.
Djembe en gitaar. Ik heb wat mantra's gezongen terwijl zij meespeelde en nog meer gedanst! Volle maan, een hemel vol sterren, op het dakterras. WAUW! Heaven!
Met John (de jarige job) heb ik van de week ook nog afgesproken.
Gezellig zitten kletsen. Over reizen, het leven, dat hij zichzelf herkent in mij van toen hij nog zo jong was :) en over de maatschappij, de toekomst van de aarde etc.
Heb ook kruiden gekocht van hem. Ga ze eens een tijdje proberen. Een halve theelepel per dag, opgelost in wat water... bleeehhh..... maar ga het proberen. Veel vrienden hier gebruiken ze en ze voelen zich allemaal fit en energiek.
Denk dat ik die energie wel kan gebruiken straks in Tirol, in de bar, rare werktijden, veel rook, harde muziek, zatte mensen..... haha
Met Romy en Sam (hun Engelse namen) uit Japan naar een art museum geweest. Heel gaaf!
Alles is 2d maar als je in de schildering gaat staan en een foto maakt lijkt alles 3d. haha
Zo veel lol gehad. En omdat we samen waren hebben we goed wat foto's kunnen maken :)
Oh ja, ook nog Thaise dansles gehad van de oma hier en ik heb gister Nok (de mama) en haar 2 dochters mijn dansles gegeven. Wat een gelach. Heerlijk!
Daarnaast natuurlijk ?! nog wat t-shirtjes enzo geshopt. Thailand is wel echt duur aan het worden voor mijn begrippen.
Ze durven je echt van alles te vragen en sommige plaatsen betaal je vlot 30 euro voor een jurkje... H&M is nog goedkoper......
Dus, goed zoeken, goed rondvragen en goed afdingen. Heb weer een nieuwe collectie! :) Zodat ik weer normale kleren aan kan in de bar straks en al wat shirtjes heb voor de zomer, alsook nieuwe oorbellen... hihi.
Verder niet echt in de shopping mood.
Heb 2 dagen geleden gehoord dat Richard, een vriend uit Engeland een dodelijk ongeval heeft gehad met zijn paraglider in India..........
Zijn crematie was in Bir......
Op zich mooi om te zien wat het met me doet. Zet dingen weer in perspectief.
Van het meditatie centrum, waar ze vertellen over reïncarnatie, en dat wij niets ons lichaam zijn, naar het verliezen van een vriend die in mijn ogen te jong was om te sterven.
Gelukkig geen partner en geen kindjes, maar toch. Veel vrienden!
Heerlijke man, met heerlijke humor! En in Panchgani (die paragliding camping) maakte hij altijd porridge in de ochtenden voor me :) Heb hem ook nog Thaise massage geven. Gewoon een grappige man! Altijd goed om hem erbij te hebben in de groep.
Dave en Olivier, vliegen de 23e van Delhi naar Bangkok en we houden contact dus die ga ik nog 'even' zien voor ik weer naar huis vlieg.
Das wel fijn, want dan kan ik ze nog een keer een knuffel geven (Richard en Dave waren heel goede vrienden, woonden in hetzelfde huis dit seizoen in Bir) en ik kan meer details horen over wat en hoe het gebeurd is. Of Richard meteen dood was, ofdat ie vervoerd is naar een ziekenhuis en daar is overleden etc.... Toch wat vragen in mijn hoofd...
Maar, zoals je verder hebt kunnen lezen, heb ik weer een heel fijne, warme, mooie tijd achter de rug.
Ik voel me rijk met al deze ervaringen, de mensen die ik hier ontmoet, de long-term-reisvrienden en de mensen in Nederland altijd daar! Mijn hart stroomt over van liefde!
Het is nu dan ook weer goed om naar huis te gaan.
Papa en mama weer te zien, al mijn lieve dinnetjes, Roos, Ian en Joanne weer echt dichtbij te hebben, Sinterklaas te vieren, mijn neefje of nichtje te verwelkomen en me voor te bereiden op de winter in Oostenrijk.
Kan me nog even niet zo goed voorstellen hoe dat gaat zijn, maar ik heb nog 3 dagen in Thailand voor ik vlieg!
Helaas is mijn foto-ruimte vol.
Ik heb laatst een album gemaakt en besteld, maar daar is iets mee misgegaan.... denk ik... effe checken als ik weer op Hollands bodem ben, want als ik het album heb kan ik andere foto's wissen en weer nieuwe plaatsen. Maar of facebook staan al best veel foto's.
Voor nu stuur ik jullie veel liefs!
Zonnestralen een paar, geen hele bak vol, want het is bewolkt hier, maar wel veel warme groeten!
Tot snel!!!
-
22 November 2013 - 07:16
Edwin:
Heerlijk bella. Zie je snel. Xxx -
22 November 2013 - 10:07
Rosie:
heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk om je te lezen. Nog veel fijner dat je er binnen een paar daagjes weer bent :D pfoe dat wordt bijkletsennnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn hihi dikke virtuele knuffel en tot snel lief dinnetje. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
23 November 2013 - 21:21
Mama En Papa:
Phoe Nathalie.
We zijn er maar even voor gaan zitten, wat een verhaal. Zoals gewoonlijk bij jou heb je weer veel meegemaakt. Gelukkig gaat het met jou meestal eigenlijk wel goed. De zware meditatie en de mooie belevenissen daarna. We zullen je verhalen nog wel horen. Als we dit schrijven heb je nog één dag in Thailand. Geniet er nog van en we zien je maandagavond in Dusseldorf. We wensen je een goede vlucht toe en tot ziens. Kusjes, knuffels en de groeten van Mam en papa -
24 November 2013 - 16:35
Peettantetje:
Ha stille dame,
Nou ja stil?, op papier niet. Het is weer een heel verhaal dat ik van voor tot achter wilde lezen. Ik kwam bijna te laat op mijn afspraak daardoor, maar het is ook zo leuk wat jij allemaal meemaakt. Er zijn dingen bij waarvan ik denk: ja, dat is ook wel iets voor mij, zou ik wel willen. Maar ook zaken die in mij de 'in geen 100 jaar-gedachte' doen opkomen. Maar ik ben blij voor je dat het je goed gaat. Gewoon doen.
Ben ook blij dat je je verheugt op je tante-schap. Dat is iets bijzonders, hoor.
Met mij gaat het ook goed, als je de nasleep van een peesontsteking in mijn linkerarm niet meetelt.
Iedere nacht ga ik het gevecht aan met die arm, want ik wil er altijd op liggen, maar dat ding protesteert ertegen door dan gewoon pijn te doen; dus slaap ik al een week minder goed. Zal morgen maar eens de fysio bellen; kan mijn fysiovriend Rob zich erop botvieren. Vandaag 15 km gelopen vanuit het Belse Kwaadmechelen - Ham (awel zulle), want de voeten doen het heel goed.
Ik wens je een hele goede en snelle vlucht naar huis. Zie je binnenkort. Fijn!
Groetjes,
peettantetje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley